Зәбур 26

1 Давут язған күй: — Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән, и Пәрвәрдигар; Чүнки мән өз дуруслуғумда туруп маңдим; Мән Пәрвәрдигарға тайинип кәлгәнмән; Мән тейилип кәтмәймән.

Af David. Herre! skaf mig Ret, thi jeg har vandret i min Uskyldighed; og jeg forlader mig paa Herren, jeg skal ikke snuble.

2 Мени синап баққайсән, и Пәрвәрдигар, мени тәкшүрүп баққин; Виҗданимни, қәлбимни тавлиғайсән;

Prøv mig, Herre! og forsøg mig, lutre mine Nyrer og mit Hjerte;

3 Чүнки өзгәрмәс муһәббитиңни көз алдимда тутқанмән; Мән һәқиқитиңни өзүмгә йетәкчи қилип маңдиммән.

thi din Miskundhed er for mine Øjne, og jeg vandrer i din Sandhed.

4 Мән ялғанчилар билән һәмдәстихан олтармидим; Сахтипәзләргә һәмраһ болушқа кирмәймән.

Jeg sidder ikke hos falske Folk og kommer ikke hos underfundige.

5 Яманлиқ қилғучилар җамаитидин жиркинимән; Рәзилләр биләнму олтармаймән.

Jeg hader de ondes Forsamling og sidder ikke hos de ugudelige.

6 Қоллиримни гунасизлиқта жуйимән; Шунда, қурбангаһиңни айлинип жүрәләймән.

Jeg tor mine Hænder i Uskyldighed og holder mig omkring dit Alter, Herre!

7 Вә һәм тәшәккүрләрни аңлитимән; Барлиқ карамәтлириңни җакалаймән.

for at lade mig høre med Taksigelses Røst og for at fortælle alle dine underfulde Gerninger.

8 И Пәрвәрдигар, маканиң болған өйни, Шан-шәривиң турған җайни сөйүп кәлдим;

Herre! jeg elsker dit Hus's Bolig og din Æres Tabernakels Sted.

9 Җенимни гунакарлар билән, Һаятимни қанхорлар билән биллә елип кәтмигәйсән;

Bortryk ikke min Sjæl med Syndere, eller mit Liv med blodgerrige Folk,

10 Уларниң қолида сүйқәстләр бардур, Оң қоли париләргә толди.

i hvis Hænder der er Skændsel, og hvis højre Haand er fuld af Skænk.

11 Мән болсам, дуруслуғумда меңип жүриверимән; Мени һөрлүккә чиқирип қутқузғайсән, Маңа меһри-шәпқәт көрсәткәйсән.

Men jeg vil vandre i min Uskyldighed; forløs mig og vær mig naadig!

12 Путум болса түптүз җайда туриду; Җамаәтләр арисида туруп Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийиләр қайтуримән.

Min Fod staar paa det jævne; i Forsamlinger vil jeg love Herren.