< Зәбур 25 >

1 Давут язған күй. Пәрвәрдигар, җеним Саңа тәлмүрүп қарайду;
Давидів.
2 Саңа тайинимән, и Худайим; Мени йәргә қаритип хиҗаләттә қалдурмиғайсән; Вә яки дүшмәнлиримни үстүмдин ғалип қилип шатландурмиғайсән;
Боже мій, я на Тебе наді́юсь, — нехай же я не засоро́млюсь, нехай не радіють мої вороги ради мене!
3 Бәрһәқ, Сени күткүчиләрдин һеч қайсиси шәрмәндә болмас; Бирақ һеч бир сәвәпсиз хаинлиқ қилғучилар шәрмәндә болиду.
Не будуть також посоро́млені всі, хто на Тебе наді́ється, та нехай посоромляться ті, хто на Те́бе встає надаре́мно!
4 Мени Сениң излириңни билидиған қилғайсән, и Пәрвәрдигар; Йоллириңни маңа үгитип қойғайсән.
Доро́ги Твої дай пізнати мені, Го́споди, стежка́ми Своїми мене попрова́дь,
5 Мени һәқиқитиңдә маңдуруп, маңа үгәткәйсән; Чүнки өзүң мениң ниҗатлиғим болған Худайимдурсән; Мән күн бойи Саңа қарап тәлмүримән;
провадь мене в правді Своїй і навчи Ти мене, бо Ти Бог спасі́ння мого́, кожен день я на Тебе наді́юсь!
6 Өз рәһимдиллиқлириңни, өзгәрмәс меһирлириңни ядиңға кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар! Чүнки улар әзәлдин тартип бар болуп кәлгәндур;
Пам'ятай милосердя Своє, о мій Господи, і ласки Свої, бо відвічні вони!
7 Мениң яшлиғимдики гуналиримни, Шундақла итаәтсизликлиримни есиңгә кәлтүрмигәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң, меһриванлиғиң билән, мени есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар;
Гріхи молоде́чого віку мого́ та провини мої не прига́дуй, — пам'ятай мене, Господи, в ласці Своїй через добрість Свою!
8 Пәрвәрдигар меһриван вә дурустур; Шуңа У гунакарларни дурус йолға салиду.
Господь добрий та праведний, тому грішних навчає в дорозі, —
9 Мөминләрни яхши-яманни пәриқ етишкә У йетәкләйду; Мөминләргә Өз йолини үгитиду.
Він прова́дить покірних у правді, і лагі́дних навчає дороги Своєї!
10 Униң әһдиси вә һөкүм-гувалирини тутқанларниң һәммисигә нисбәтән, Пәрвәрдигарниң барлиқ йоллири өзгәрмәс муһәббәт вә һәқиқәттур.
Всі Господні стежки́ — милосе́рдя та правда для тих, хто Його́ заповіта й свідоцтва доде́ржує.
11 Өз намиң үчүн, и Пәрвәрдигар, Қәбиһлигим интайин еғир болсиму, Сән уни кәчүривәткәнсән.
Ради Йме́ння Свого, о Господи, прости мені про́гріх, великий бо він!
12 Кимки Пәрвәрдигардин әймәнсә, Худа Өзи таллиған йолда униңға [һәқиқәтни] үгитиду;
Хто то́й чоловік, що боїться він Господа? — Він наставить його на доро́гу, котру має ви́брати:
13 Униң җени азатә-яхшилиқта яшайду, Униң нәсли йәр йүзигә мирас болиду.
душа його жи́тиме в щасті, і насіння його вспадку́е землю!
14 Пәрвәрдигар Өзидин әйминидиғанлар билән сирдаштур; У уларға Өз әһдисини көрситип бериду.
При́язнь Господня до тих, хто боїться Його́, і Сві́й заповіт Він звісти́ть їм.
15 Мениң көзлирим һемишә Пәрвәрдигарға тикилип қарайду; Чүнки У путлиримни тордин чиқириветиду.
Мої очі постійно до Господа, бо Він з па́стки витягує но́ги мої.
16 Маңа қарап меһри-шәпқәт көрсәткәйсән; Чүнки мән ғерибанә, дәрдмәндурмән.
Оберни́ся до мене й помилуй мене, — я ж бо самі́тний та бідний!
17 Көңлүмниң азарлири көпийип кәтти; Мени басқан қисмақлардин чиқарғайсән.
Муки серця мого поширились, — ви́зволь мене з моїх у́тисків!
18 Дәрдлиримни, азаплиримни нәзириңгә алғин, Барлиқ гуналиримни кәчүргәйсән!
Подивися на горе моє та на му́ку мою, — і прости всі гріхи́ мої!
19 Мениң дүшмәнлиримни нәзириңгә алғин, Чүнки улар көптур; Улар маңа чоңқур өчмәнлик билән нәпрәтлиниду.
Подивись на моїх ворогів, — як їх стало багато, вони лютою ненавистю ненави́дять мене!
20 Җенимни сақлиғайсән, мени қутқузғайсән; Мени шәрмәндиликтә қалдурмиғайсән; Чүнки мән Сени башпанаһим қилдим.
Пильнуй же моєї душі та мене хорони́, — щоб не бути мені засоро́мленим, бо наді́юсь на Тебе!
21 Көңүл саплиғи вә дуруслуқ мени қоғдиғай; Чүнки мән Саңа үмүт бағлап күтүватимән.
Невинність та правда нехай оточа́ють мене, бо наді́юсь на Тебе!
22 И Худа, Исраилни барлиқ күлпәтлиридин қутқузуп һөрлүккә чиқарғайсән!
Визволи, Боже, Ізраїля від усіх його у́тисків!

< Зәбур 25 >