< Зәбур 21 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Падиша қудритиңдин шатлиниду, и Пәрвәрдигар; Ғәлибә-ниҗатлиғиңдин у нәқәдәр хурсән болиду!
Načelniku godbe; psalm Davidov. Gospod, moči tvoje veseli se kralj, in blaginje tvoje kako se silno raduje!
2 Сән униң көңүл тилигини униңға ата қилдиң, Ләвлириниң тәливини рәт қилған әмәссән. (Селаһ)
Željo srca njegovega mu daješ, in kar so ustne njegove govorile, ne odrékaš.
3 Чүнки Сән есил бәрикәтләр билән уни қарши алдиң; Униң бешиға сап алтун таҗ кийдүрдүң.
Dà, prehitevaš ga z blagodari, na glavo njegovo pokladaš venec iz zlata prečistega.
4 У Сәндин өмүр тилисә, Сән униңға бәрдиң, Йәни узун күнләрни, таки әбәдил-әбәткичә бәрдиң.
Življenja te je prosil, dal si mu; tudi dnî dolgost na vedno večne čase.
5 У Сениң бәргән ғәлибә-ниҗатлиғиңдин зор шәрәп қучти; Сән униңға иззәт-һәйвәт һәм шану-шәвкәт қондурдуң.
Velika je slava njegova po blaginji tvoji; díko in veličastvo si položil nanj.
6 Сән униң өзини мәңгүлүк бәрикәтләр қилдиң; Дидариңниң шатлиғи билән уни зор хурсән қилдиң;
Ker pripravil si mu blagoslove na vekomaj; razjasnil ga z radostjo od svojega obličja.
7 Чүнки падиша Пәрвәрдигарға тайиниду; Һәммидин Алий Болғучиниң өзгәрмәс муһәббити билән у һеч тәврәнмәйду.
Ker kralj sam upa v Gospoda; zato v zaupanji na milost Najvišjega ne omahne.
8 Сениң қолуң барлиқ дүшмәнлириңни тепип, ашкарә қилиду; Оң қолуң Саңа өчмәнлик қилғанларни тепип ашкарә қилиду;
Z roko svojo dosežeš vse neprijatelje svoje; z desnico svojo dosežeš vse svoje sovražnike.
9 Сениң дидариң көрүнгән күндә, уларни ялқунлуқ хумданға салғандәк көйдүрисән; Пәрвәрдигар дәрғәзәп билән уларни жутуветиду; От уларни көйдүрүп түгитиду.
Narediš, da so kakor peč ognjena ob času srditega obličja tvojega; Gospod jih pogoltne v jezi svoji, kakor da jih ogenj uniči.
10 Уларниң тухумини җаһандин, Нәсиллирини кишилик дуниядин қуритисән;
Sad njih pokončaš sè zemlje, in njih seme izmed sinov človeških.
11 Чүнки улар Саңа яманлиқ қилишқа урунди; Улар рәзил бир нәйрәңни ойлап чиққини билән, Амма ғәлибә қилалмиди.
Ker nameravali so ti hudo; izmišljali so naklep: ne morejo!
12 Чүнки Сән уларни кәйнигә бурулушқа мәҗбур қилдиң; Сән уларниң йүзигә қарап оқяйиңни чәнләйсән.
Ker staviš jih kakor gomilo; na strune svoje pokladaš pušice ter jih streljaš proti njih obličjem.
13 И Пәрвәрдигар, Өз күчүң билән улуқлуғуңни намайән қилғайсән; Шуниң билән биз нахша ейтип қудритиңни мәдһийиләймиз.
Dvigni se, Gospod, v moči svoji; pojmo in prepevajmo o hrabrosti tvoji.

< Зәбур 21 >