< Зәбур 21 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Падиша қудритиңдин шатлиниду, и Пәрвәрдигар; Ғәлибә-ниҗатлиғиңдин у нәқәдәр хурсән болиду!
For the Leader. A Psalm of David. O LORD, in Thy strength the king rejoiceth; and in Thy salvation how greatly doth he exult!
2 Сән униң көңүл тилигини униңға ата қилдиң, Ләвлириниң тәливини рәт қилған әмәссән. (Селаһ)
Thou hast given him his heart's desire, and the request of his lips Thou hast not withholden. (Selah)
3 Чүнки Сән есил бәрикәтләр билән уни қарши алдиң; Униң бешиға сап алтун таҗ кийдүрдүң.
For Thou meetest him with choicest blessings; Thou settest a crown of fine gold on his head.
4 У Сәндин өмүр тилисә, Сән униңға бәрдиң, Йәни узун күнләрни, таки әбәдил-әбәткичә бәрдиң.
He asked life of Thee, Thou gavest it him; even length of days for ever and ever.
5 У Сениң бәргән ғәлибә-ниҗатлиғиңдин зор шәрәп қучти; Сән униңға иззәт-һәйвәт һәм шану-шәвкәт қондурдуң.
His glory is great through Thy salvation; honour and majesty dost Thou lay upon him.
6 Сән униң өзини мәңгүлүк бәрикәтләр қилдиң; Дидариңниң шатлиғи билән уни зор хурсән қилдиң;
For Thou makest him most blessed for ever; Thou makest him glad with joy in Thy presence.
7 Чүнки падиша Пәрвәрдигарға тайиниду; Һәммидин Алий Болғучиниң өзгәрмәс муһәббити билән у һеч тәврәнмәйду.
For the king trusteth in the LORD, yea, in the mercy of the Most High; he shall not be moved.
8 Сениң қолуң барлиқ дүшмәнлириңни тепип, ашкарә қилиду; Оң қолуң Саңа өчмәнлик қилғанларни тепип ашкарә қилиду;
Thy hand shall be equal to all thine enemies; thy right hand shall overtake those that hate thee.
9 Сениң дидариң көрүнгән күндә, уларни ялқунлуқ хумданға салғандәк көйдүрисән; Пәрвәрдигар дәрғәзәп билән уларни жутуветиду; От уларни көйдүрүп түгитиду.
Thou shalt make them as a fiery furnace in the time of thine anger; the LORD shall swallow them up in His wrath, and the fire shall devour them.
10 Уларниң тухумини җаһандин, Нәсиллирини кишилик дуниядин қуритисән;
Their fruit shalt thou destroy from the earth, and their seed from among the children of men.
11 Чүнки улар Саңа яманлиқ қилишқа урунди; Улар рәзил бир нәйрәңни ойлап чиққини билән, Амма ғәлибә қилалмиди.
For they intended evil against thee, they imagined a device, wherewith they shall not prevail.
12 Чүнки Сән уларни кәйнигә бурулушқа мәҗбур қилдиң; Сән уларниң йүзигә қарап оқяйиңни чәнләйсән.
For thou shalt make them turn their back, thou shalt make ready with thy bowstrings against the face of them.
13 И Пәрвәрдигар, Өз күчүң билән улуқлуғуңни намайән қилғайсән; Шуниң билән биз нахша ейтип қудритиңни мәдһийиләймиз.
Be Thou exalted, O LORD, in Thy strength; so will we sing and praise Thy power.

< Зәбур 21 >