< Зәбур 20 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Күлпәтлик күндә Пәрвәрдигар саңа иҗабәт қилғай! Яқупниң Худасиниң нами сени егиздә аман сақлиғай!
Hanoiñ’azo an-tsan-kasotriañe t’Iehovà, hañonjoñ’ azo ankaboañe ey ty tahinan’ Añahare’ Iakobe.
2 У Өз муқәддәс җайидин саңа мәдәт әвәткәй, Зиондин саңа күч-қувәт бәргәй;
Hañitrifa’e imba boak’amy toe-miavakey hanohañ’ azo hirik’e Tsiône ao.
3 Барлиқ «ашлиқ һәдийә»лириңни яд қилғай, Көйдүрмә қурбанлиғиңни қобул қилғай! (Селаһ)
Ho tiahi’e o enga-mahakama iabio, vaho hiantofa’e o fisoroña’oo! Selà
4 Көңлүңдики тәшналиқларни саңа ата қилғай, Көңлүңгә пүккән барлиқ арзулириңни әмәлгә ашурғай.
Hatolots’ azo ze salalan’ arofo’o le ho henefeñe iaby o ereñere’oo.
5 Бизләр ғәлибәңни тәбрикләп тәнтәнә қилимиз, Худайимизниң намида туғлиримизни тикләймиз; Пәрвәрдигар барлиқ тәләплириңни әмәлгә ашурғай!
Ho poñafe’ay rebeke ty fandrombaha’o, ty tahinan’Añahare’ay ro añelahelà’ay kobaiñe; ho henefa’ Iehovà abey o halali’oo.
6 Һазир билдимки, Пәрвәрдигар Өзи мәсиһ қилғинини қутқузиду; Муқәддәс әршлиридин униңға қудрәтлик қутқузғучи қолини узартип җавап бериду.
Apotako henaneo, te ho rombahe’ Iehovà i noriza’ey; ho toiñe’e boak’ an-dindi’e masiñe ao, amy haozaram-pandrombaha’ i fitàn-kavana’eiy.
7 Бәзиләр җәң һарвулириға, Бәзиләр атларға [тайиниду]; Бирақ биз болсақ Пәрвәрдигар Худайимизниң намини яд етимиз;
Miato an-tsarete o ila’eo, an-tsoavala ka ty ila’e; fa ho tiahi’ay ty tahina’ Iehovà Andrianañahare’ay.
8 Улар тизи пүклинип жиқилди; Бирақ биз болсақ, қәддимизни руслап тик туримиз.
Nibokoke iereo naho nikorovoke mitroatse zahay vaho mijohañe.
9 И Пәрвәрдигар, падишаға ғәлибә бәргәйсән; Нида қилғинимизда бизгә иҗабәт қилғайсән!
Rombaho, ry Iehovà; hanoiñe abey i mpanjakay te kanjie’ay!

< Зәбур 20 >