Зәбур 2

1 Әлләр немишкә чуқан салиду? Немә үчүн хәлиқләр бекардин-бекар сүйқәст ойлайду?

למה רגשו גוים ולאמים יהגו ריק׃

2 Дуниядики падишалар сәпкә тизилип, Әмәлдарлар қара нийәт әйлишип, Пәрвәрдигар вә Униң Мәсиһи билән қаршилишип: —

יתיצבו מלכי ארץ ורוזנים נוסדו יחד על יהוה ועל משיחו׃

3 «Уларниң чәклимилирини чөрүветәйли, Уларниң асарәтлирини бузуп ташлайли!» — дейишиду.

ננתקה את מוסרותימו ונשליכה ממנו עבתימו׃

4 Асманда олтарғучи күлиду, Рәб уларни мазақ қилиду;

יושב בשמים ישחק אדני ילעג למו׃

5 Һәм аччиғида уларға сөзләп, Қәһри билән уларни вәһимигә селип: —

אז ידבר אלימו באפו ובחרונו יבהלמו׃

6 «Өзүм болсам Зионда, йәни муқәддәс теғимда, Өзүм мәсиһ қилған падишани тиклидим».

ואני נסכתי מלכי על ציון הר קדשי׃

7 «Мән [әрштики] пәрманни җакалаймәнки, Пәрвәрдигар маңа: — «Сән Мениң оғлум; Өзүм сени бүгүнки күндә туғулдурдум;

אספרה אל חק יהוה אמר אלי בני אתה אני היום ילדתיך׃

8 Мәндин сора, Мән саңа мирас болушқа әлләрни, Тәәллуғуң болушқа йәр йүзини чәт-чәтлиригичә беримән;

שאל ממני ואתנה גוים נחלתך ואחזתך אפסי ארץ׃

9 Сән төмүр таяқ билән уларни битчит қиливетисән; Сапал чинини кукум-талқан қилғандәк, сән уларни парә-парә қиливетисән» — деди».

תרעם בשבט ברזל ככלי יוצר תנפצם׃

10 Әнди, һәй падишалар, әқилдар болуңлар! Җаһандики сорақчилар савақ елиңлар;

ועתה מלכים השכילו הוסרו שפטי ארץ׃

11 Пәрвәрдигардин қорқуш билән униң хизмитидә болуңлар; Титрәк ичидә хошаллиниңлар!

עבדו את יהוה ביראה וגילו ברעדה׃

12 Оғулниң ғәзивиниң қозғалмаслиғи үчүн, Уни сөйүңлар; Чүнки униң ғәзиви сәлла қайниса, Йолуңлардила һалак болисиләр; Униңға таянғанлар нәқәдәр бәхитликтур!

נשקו בר פן יאנף ותאבדו דרך כי יבער כמעט אפו אשרי כל חוסי בו׃