< Зәбур 2 >

1 Әлләр немишкә чуқан салиду? Немә үчүн хәлиқләр бекардин-бекар сүйқәст ойлайду?
Pourquoi les nations s'agitent-elles? Pourquoi les peuples forment-ils de vains projets?
2 Дуниядики падишалар сәпкә тизилип, Әмәлдарлар қара нийәт әйлишип, Пәрвәрдигар вә Униң Мәсиһи билән қаршилишип: —
Les rois de la terre se sont soulevés, Et les princes conspirent ensemble Contre l'Éternel et contre son Oint.
3 «Уларниң чәклимилирини чөрүветәйли, Уларниң асарәтлирини бузуп ташлайли!» — дейишиду.
— Rompons leurs liens, disent-ils. Et jetons loin de nous leurs chaînes!
4 Асманда олтарғучи күлиду, Рәб уларни мазақ қилиду;
— Celui qui habite dans les deux en rira; Le Seigneur se moquera d'eux.
5 Һәм аччиғида уларға сөзләп, Қәһри билән уларни вәһимигә селип: —
Alors il leur parlera dans sa colère; Il les épouvantera par son courroux.
6 «Өзүм болсам Зионда, йәни муқәддәс теғимда, Өзүм мәсиһ қилған падишани тиклидим».
— Et moi, dira-t-il, j'ai sacré mon roi Sur Sion, ma montagne sainte.
7 «Мән [әрштики] пәрманни җакалаймәнки, Пәрвәрдигар маңа: — «Сән Мениң оғлум; Өзүм сени бүгүнки күндә туғулдурдум;
— Je publierai le décret. L'Éternel m'a dit: «Tu es mon Fils; Aujourd'hui je t'ai engendré.
8 Мәндин сора, Мән саңа мирас болушқа әлләрни, Тәәллуғуң болушқа йәр йүзини чәт-чәтлиригичә беримән;
Demande-moi, et je te donnerai pour héritage les nations. Pour possession les extrémités de la terre.
9 Сән төмүр таяқ билән уларни битчит қиливетисән; Сапал чинини кукум-талқан қилғандәк, сән уларни парә-парә қиливетисән» — деди».
Tu les briseras avec un sceptre de fer; Tu les mettras en pièces comme un vase de potier.»
10 Әнди, һәй падишалар, әқилдар болуңлар! Җаһандики сорақчилар савақ елиңлар;
Maintenant donc, ô rois, ayez de l'intelligence; Laissez-vous instruire, juges de la terre!
11 Пәрвәрдигардин қорқуш билән униң хизмитидә болуңлар; Титрәк ичидә хошаллиниңлар!
Servez l'Éternel avec crainte. Et réjouissez-vous avec tremblement.
12 Оғулниң ғәзивиниң қозғалмаслиғи үчүн, Уни сөйүңлар; Чүнки униң ғәзиви сәлла қайниса, Йолуңлардила һалак болисиләр; Униңға таянғанлар нәқәдәр бәхитликтур!
Rendez hommage au Fils, de peur qu'il ne s'irrite, Et que vous ne périssiez dans la voie que vous suivez; Car sa colère est prompte à s'enflammer. Heureux tous ceux qui cherchent leur refuge en lui!

< Зәбур 2 >