Зәбур 2
1 Әлләр немишкә чуқан салиду? Немә үчүн хәлиқләр бекардин-бекар сүйқәст ойлайду?
Pourquoi les nations se déchaînent-elles? et les peuples complotent en vain?
2 Дуниядики падишалар сәпкә тизилип, Әмәлдарлар қара нийәт әйлишип, Пәрвәрдигар вә Униң Мәсиһи билән қаршилишип: —
Les rois de la terre prennent position, et les dirigeants se concertent, contre Yahvé et contre son oint, en disant,
3 «Уларниң чәклимилирини чөрүветәйли, Уларниң асарәтлирини бузуп ташлайли!» — дейишиду.
« Brisons leurs liens, et jette leurs cordes loin de nous. »
4 Асманда олтарғучи күлиду, Рәб уларни мазақ қилиду;
Celui qui est assis dans les cieux rira. Le Seigneur les tournera en dérision.
5 Һәм аччиғида уларға сөзләп, Қәһри билән уларни вәһимигә селип: —
Puis il leur parlera dans sa colère, et les terrifier dans sa colère:
6 «Өзүм болсам Зионда, йәни муқәддәс теғимда, Өзүм мәсиһ қилған падишани тиклидим».
« Mais j'ai établi mon roi sur ma sainte colline de Sion. »
7 «Мән [әрштики] пәрманни җакалаймәнки, Пәрвәрдигар маңа: — «Сән Мениң оғлум; Өзүм сени бүгүнки күндә туғулдурдум;
Je vais raconter le décret: Yahvé m'a dit: « Tu es mon fils. Aujourd'hui, je suis devenu votre père.
8 Мәндин сора, Мән саңа мирас болушқа әлләрни, Тәәллуғуң болушқа йәр йүзини чәт-чәтлиригичә беримән;
Demande-moi, et je te donnerai les nations en héritage, les extrémités de la terre pour les posséder.
9 Сән төмүр таяқ билән уларни битчит қиливетисән; Сапал чинини кукум-талқан қилғандәк, сән уларни парә-парә қиливетисән» — деди».
Tu les briseras avec une verge de fer. Tu les briseras comme le vase d'un potier. »
10 Әнди, һәй падишалар, әқилдар болуңлар! Җаһандики сорақчилар савақ елиңлар;
Maintenant, soyez sages, vous les rois. Soyez instruits, juges de la terre.
11 Пәрвәрдигардин қорқуш билән униң хизмитидә болуңлар; Титрәк ичидә хошаллиниңлар!
Servez Yahvé avec crainte, et se réjouir en tremblant.
12 Оғулниң ғәзивиниң қозғалмаслиғи үчүн, Уни сөйүңлар; Чүнки униң ғәзиви сәлла қайниса, Йолуңлардила һалак болисиләр; Униңға таянғанлар нәқәдәр бәхитликтур!
Rendez un hommage sincère au Fils, de peur qu'il ne se mette en colère et que vous ne périssiez en chemin, car sa colère va bientôt s'enflammer. Heureux tous ceux qui se réfugient en lui.
