Зәбур 2
1 Әлләр немишкә чуқан салиду? Немә үчүн хәлиқләр бекардин-бекар сүйқәст ойлайду?
Why do the heathen rage, and the people imagine a vain thing?
2 Дуниядики падишалар сәпкә тизилип, Әмәлдарлар қара нийәт әйлишип, Пәрвәрдигар вә Униң Мәсиһи билән қаршилишип: —
The kings of the earth set themselves, and the rulers take counsel together, against the LORD, and against his anointed, saying,
3 «Уларниң чәклимилирини чөрүветәйли, Уларниң асарәтлирини бузуп ташлайли!» — дейишиду.
Let us break their bands asunder, and cast away their cords from us.
4 Асманда олтарғучи күлиду, Рәб уларни мазақ қилиду;
He that sitteth in the heavens shall laugh: the Lord shall have them in derision.
5 Һәм аччиғида уларға сөзләп, Қәһри билән уларни вәһимигә селип: —
Then shall he speak to them in his wrath, and trouble them in his great displeasure.
6 «Өзүм болсам Зионда, йәни муқәддәс теғимда, Өзүм мәсиһ қилған падишани тиклидим».
Yet have I set my king upon my holy hill of Zion.
7 «Мән [әрштики] пәрманни җакалаймәнки, Пәрвәрдигар маңа: — «Сән Мениң оғлум; Өзүм сени бүгүнки күндә туғулдурдум;
I will declare the decree: the LORD hath said to me, Thou art my Son; this day have I begotten thee.
8 Мәндин сора, Мән саңа мирас болушқа әлләрни, Тәәллуғуң болушқа йәр йүзини чәт-чәтлиригичә беримән;
Ask of me, and I shall give thee the heathen for thy inheritance, and the uttermost parts of the earth for thy possession.
9 Сән төмүр таяқ билән уларни битчит қиливетисән; Сапал чинини кукум-талқан қилғандәк, сән уларни парә-парә қиливетисән» — деди».
Thou shalt break them with a rod of iron; thou shalt dash them in pieces like a potter’s vessel.
10 Әнди, һәй падишалар, әқилдар болуңлар! Җаһандики сорақчилар савақ елиңлар;
Be wise now therefore, O ye kings: be instructed, ye judges of the earth.
11 Пәрвәрдигардин қорқуш билән униң хизмитидә болуңлар; Титрәк ичидә хошаллиниңлар!
Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.
12 Оғулниң ғәзивиниң қозғалмаслиғи үчүн, Уни сөйүңлар; Чүнки униң ғәзиви сәлла қайниса, Йолуңлардила һалак болисиләр; Униңға таянғанлар нәқәдәр бәхитликтур!
Kiss the Son, lest he be angry, and ye perish from the way, when his wrath is kindled but a little. Blessed are all they that put their trust in him.
