Зәбур 2

1 Әлләр немишкә чуқан салиду? Немә үчүн хәлиқләр бекардин-бекар сүйқәст ойлайду?

Why are the nations in tumultuous agitation, and [why] do the peoples meditate a vain thing?

2 Дуниядики падишалар сәпкә тизилип, Әмәлдарлар қара нийәт әйлишип, Пәрвәрдигар вә Униң Мәсиһи билән қаршилишип: —

The kings of the earth set themselves, and the princes plot together, against Jehovah and against his anointed:

3 «Уларниң чәклимилирини чөрүветәйли, Уларниң асарәтлирини бузуп ташлайли!» — дейишиду.

Let us break their bonds asunder, and cast away their cords from us!

4 Асманда олтарғучи күлиду, Рәб уларни мазақ қилиду;

He that dwelleth in the heavens shall laugh, the Lord shall have them in derision.

5 Һәм аччиғида уларға сөзләп, Қәһри билән уларни вәһимигә селип: —

Then will he speak to them in his anger, and in his fierce displeasure will he terrify them:

6 «Өзүм болсам Зионда, йәни муқәддәс теғимда, Өзүм мәсиһ қилған падишани тиклидим».

And I have anointed my king upon Zion, the hill of my holiness.

7 «Мән [әрштики] пәрманни җакалаймәнки, Пәрвәрдигар маңа: — «Сән Мениң оғлум; Өзүм сени бүгүнки күндә туғулдурдум;

I will declare the decree: Jehovah hath said unto me, Thou art my Son; I this day have begotten thee.

8 Мәндин сора, Мән саңа мирас болушқа әлләрни, Тәәллуғуң болушқа йәр йүзини чәт-чәтлиригичә беримән;

Ask of me, and I will give thee nations for an inheritance, and for thy possession the ends of the earth:

9 Сән төмүр таяқ билән уларни битчит қиливетисән; Сапал чинини кукум-талқан қилғандәк, сән уларни парә-парә қиливетисән» — деди».

Thou shalt break them with a sceptre of iron, as a potter's vessel thou shalt dash them in pieces.

10 Әнди, һәй падишалар, әқилдар болуңлар! Җаһандики сорақчилар савақ елиңлар;

And now, O kings, be ye wise, be admonished, ye judges of the earth.

11 Пәрвәрдигардин қорқуш билән униң хизмитидә болуңлар; Титрәк ичидә хошаллиниңлар!

Serve Jehovah with fear, and rejoice with trembling.

12 Оғулниң ғәзивиниң қозғалмаслиғи үчүн, Уни сөйүңлар; Чүнки униң ғәзиви сәлла қайниса, Йолуңлардила һалак болисиләр; Униңға таянғанлар нәқәдәр бәхитликтур!

Kiss the Son, lest he be angry, and ye perish in the way, though his anger burn but a little. Blessed are all who have their trust in him.