Зәбур 2

1 Әлләр немишкә чуқан салиду? Немә үчүн хәлиқләр бекардин-бекар сүйқәст ойлайду?

Hvorfor fnyser Hedninger, hvi pønser Folkefærd på hvad fåfængt er?

2 Дуниядики падишалар сәпкә тизилип, Әмәлдарлар қара нийәт әйлишип, Пәрвәрдигар вә Униң Мәсиһи билән қаршилишип: —

Jordens Konger rejser sig, Fyrster samles til Råd mod HERREN og mod hans Salvede:

3 «Уларниң чәклимилирини чөрүветәйли, Уларниң асарәтлирини бузуп ташлайли!» — дейишиду.

"Lad os sprænge deres Bånd og kaste Rebene af os!"

4 Асманда олтарғучи күлиду, Рәб уларни мазақ қилиду;

Han, som troner i Himlen, ler, Herren, han spotter dem.

5 Һәм аччиғида уларға сөзләп, Қәһри билән уларни вәһимигә селип: —

Så taler han til dem i Vrede, forfærder dem i sin Harme:

6 «Өзүм болсам Зионда, йәни муқәддәс теғимда, Өзүм мәсиһ қилған падишани тиклидим».

"Jeg har dog indsat min Konge på Zion, mit hellige Bjerg!"

7 «Мән [әрштики] пәрманни җакалаймәнки, Пәрвәрдигар маңа: — «Сән Мениң оғлум; Өзүм сени бүгүнки күндә туғулдурдум;

Jeg kundgør HERRENs Tilsagn. Han sagde til mig: "Du er min Søn, jeg har født dig i Dag!

8 Мәндин сора, Мән саңа мирас болушқа әлләрни, Тәәллуғуң болушқа йәр йүзини чәт-чәтлиригичә беримән;

Bed mig, og jeg giver dig Hedningefolk til Arv og den vide Jord i Eje;

9 Сән төмүр таяқ билән уларни битчит қиливетисән; Сапал чинини кукум-талқан қилғандәк, сән уларни парә-парә қиливетисән» — деди».

med Jernspir skal du knuse dem og sønderslå dem som en Pottemagers Kar!"

10 Әнди, һәй падишалар, әқилдар болуңлар! Җаһандики сорақчилар савақ елиңлар;

Og nu, I Konger, vær kloge, lad eder råde, I Jordens Dommere,

11 Пәрвәрдигардин қорқуш билән униң хизмитидә болуңлар; Титрәк ичидә хошаллиниңлар!

tjener HERREN i Frygt, fryd jer med Bæven!

12 Оғулниң ғәзивиниң қозғалмаслиғи үчүн, Уни сөйүңлар; Чүнки униң ғәзиви сәлла қайниса, Йолуңлардила һалак болисиләр; Униңға таянғанлар нәқәдәр бәхитликтур!

Kysser Sønnen, at ikke han vredes og I forgår! Snart blusset hans Vrede op. Salig hver den, der lider på ham!