< Зәбур 2 >
1 Әлләр немишкә чуқан салиду? Немә үчүн хәлиқләр бекардин-бекар сүйқәст ойлайду?
【默西亞必勝】萬邦為什麼囂張,眾民為什麼妄想?
2 Дуниядики падишалар сәпкә тизилип, Әмәлдарлар қара нийәт әйлишип, Пәрвәрдигар вә Униң Мәсиһи билән қаршилишип: —
世上列民群集一堂,諸侯畢至聚首相商,反抗上主,反抗他的受傅者:
3 «Уларниң чәклимилирини чөрүветәйли, Уларниң асарәтлирини бузуп ташлайли!» — дейишиду.
來!我們掙斷他們的綑綁,我們擺脫他們的繩韁!
4 Асманда олтарғучи күлиду, Рәб уларни мазақ қилиду;
坐於天上者在冷笑,我主對他們在熱嘲。
5 Һәм аччиғида уларға сөзләп, Қәһри билән уларни вәһимигә селип: —
在震怒中對他們發言,在氣焰中對他們喝道:
6 «Өзүм болсам Зионда, йәни муқәддәс теғимда, Өзүм мәсиһ қилған падишани тиклидим».
我已祝聖我的君王,在熙雍我的聖山上。
7 «Мән [әрштики] пәрманни җакалаймәнки, Пәрвәрдигар маңа: — «Сән Мениң оғлум; Өзүм сени бүгүнки күндә туғулдурдум;
我要傳報上主的聖旨:上主對我說:你是我的兒子,我今日生了你。
8 Мәндин сора, Мән саңа мирас болушқа әлләрни, Тәәллуғуң болушқа йәр йүзини чәт-чәтлиригичә беримән;
你向我請求,我必將萬民賜你作產業,我必將八極賜你作領地。
9 Сән төмүр таяқ билән уларни битчит қиливетисән; Сапал чинини кукум-талқан қилғандәк, сән уларни парә-парә қиливетисән» — деди».
你必以鐵杖將他們粉碎,就如打破陶匠的瓦器。
10 Әнди, һәй падишалар, әқилдар болуңлар! Җаһандики сорақчилар савақ елиңлар;
眾王!你們現在應當自覺,大地掌權者!你們應受教:
11 Пәрвәрдигардин қорқуш билән униң хизмитидә болуңлар; Титрәк ичидә хошаллиниңлар!
應以敬愛之情事奉上主,戰戰兢兢向祂跪拜叩首;
12 Оғулниң ғәзивиниң қозғалмаслиғи үчүн, Уни сөйүңлар; Чүнки униң ғәзиви сәлла қайниса, Йолуңлардила һалак болисиләр; Униңға таянғанлар нәқәдәр бәхитликтур!
以免祂發怒將你們滅於中途,因為祂的怒火發怒非常快速。凡一切投奔祂的人真是有福。