< Зәбур 19 >
1 Давут язған күй: — Әршләр Тәңриниң улуқлуғини җакалайду, Асман гүмбизи Униң қоли ясиғанлирини намайән қилиду;
Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Zabura ta Dawuda. Sammai suna shelar ɗaukakar Allah; sararin sama suna furta aikin hannuwansa.
2 Уларниң сөзлири күн-күнләр дәриядәк еқиватиду; Кечә-кечиләп улар билимни аян қиливатиду.
Kowace rana tana yin jawabi; kowane dare yana nuna sani.
3 Тилсиз һәм авазсиз болсиму, уларниң садаси [аләмгә] аңланмақта.
Ba magana, ba kalmar da aka hurta, ba wani amon da aka ji daga gare su.
4 Уларниң өлчәм таниси йәр йүзидә тартилмақта; Уларниң сөзлири аләмниң четигичә йәтмәктә. Уларниң ичидә [Худа] қуяш үчүн чедир тиккән,
Duk da haka muryarsu tana kaiwa ga dukan duniya, kalmominsu zuwa iyakokin duniya. A sammai Allah ya kafa tenti domin rana,
5 [Қуяш] һуҗрисидин тойға чиққан жигиттәк чиқиду, Бәйгигә чүшидиған палвандәк шатлиниду;
wanda yake kamar ango mai fitowa daga rumfarsa, kamar gwani ɗan wasan da yake farin ciki yă yi tsere.
6 Асманларниң бир четидин өрләйду, Җаһанниң у четигичә чөргиләйду, Униң һараритидин һеч қандақ мәхлуқат йошуруналмайду.
Takan taso daga ƙarshen sammai ta kewaye zuwa wancan; babu abin da yake ɓuya wa zafinta.
7 Пәрвәрдигарниң тәврат-қануни мукәммәлдур, У инсан вуҗудини йеңилайду; Пәрвәрдигар бәргән һөкүм-гувалар муқим-ишәшлик, У наданларни дана қилиду.
Dokar Ubangiji cikakkiya ce, takan wartsakar da rai. Farillan Ubangiji abin dogara ne, suna mai da hikima da sauƙi.
8 Пәрвәрдигарниң көрсәтмилири дурус, У қәлбни шатландуриду; Пәрвәрдигарниң пәрманлири йоруқлуқтур, У көзләрни нурландуриду.
Ƙa’idodin Ubangiji daidai ne, suna ba da farin ciki ga zuciya. Umarnan Ubangiji haske ne suna ba da haske ga idanu.
9 Пәрвәрдигардин әйминиш пак иштур, у мәңгү давамлишиду; Пәрвәрдигарниң һөкүмлири һәқтур, Һәр бири тамамән һәққанийәттур.
Tsoron Ubangiji yakan kawo tsabtar zuciya, zai kasance har abada. Farillan Ubangiji tabbatattu ne, kuma gaba ɗaya masu adalci ne.
10 Улар алтундин, бәрһәқ көп сап алтундин қиммәтликтур; Һәсәлдин, һәсәл җәвһиридин шериндур;
Sun fi zinariya daraja, fiye da zalla zinariya nesa; sun fi zuma zaƙi fiye da zuma daga kaki.
11 Улар билән қулуң ойғитилиду; Инсан уларға риайә қилишта чиң турса чоң мукапат бардур.
Ta wurinsu ana gargaɗe bawanka; a kiyaye su akwai lada mai girma.
12 Ким өз хаталиқлирини билип йетәлисун? Мени билип-билмәй қилған гуналиримдин сақит қилғайсән;
Wane ne zai iya rabe kurakuransa? Ya gafarta ɓoyayyun laifofinsa.
13 Өз қул-чакариңни башбаштақ гуналардин тартқайсән; Бу гуналарни маңа ғоҗайин қилдурмиғайсән; Шуниң билән мән қусурсиз болимән, Еғир гунадин халий болғаймән.
Ka kiyaye bawanka daga zunubin ganganci; kada ka bari su yi mulki a kaina. Ta haka zan zama marar laifi; marar laifi na babban tawaye.
14 И Пәрвәрдигар, мениң Қорам Тешим вә Һәмҗәмәт-Ниҗаткарим, Ағзимдики сөзләр, қәлбимдики ойлинишлар нәзириңдә мәқбул болғай!
Bari kalmomin bakina da tunanin zuciyata su zama abin gamsuwa a gabanka, Ya Ubangiji, Dutsena da Mai fansata.