< Зәбур 17 >

1 Давутниң дуаси: — Һәққаний тәләпни аңла, и Пәрвәрдигар, мениң нидайимға көңүл қойғин; Мениң дуайимға қулақ салғин, У ялғанчи ләвләрдин чиққан әмәс.
Доамне, аскултэ-мь причина невиноватэ, я аминте ла стригэтеле меле, плякэ урекя ла ругэчуня мя, фэкутэ ку бузе непрефэкуте!
2 Һозуруңдин һөкүмүм чиқирилғай! Көзүң немә дурус екәнлигини пәриқ әткәй!
Сэ се арате дрептатя мя ынаинтя Та ши сэ привяскэ окий Тэй неприхэниря мя!
3 Сән мениң қәлбимни синиғансән, Сән кечидиму маңа йеқинлишип күзәттиң; Сән мени тавлап көзүңдин кәчүрдиңсән, Мениңдин һеч бир сәһвәнлик тапалмидиң; Көңлүмдә: Ағзим итаәтсизлик қилмисун! — дәп нийәт қилдим.
Дакэ ымь вей ынчерка инима, дакэ о вей черчета ноаптя, дакэ мэ вей ынчерка, ну вей гэси нимик, кэч че-мь есе дин гурэ, ачея ши гындеск.
4 Адәм балилириниң һаяттики ишлирида, Ләвлириңдин чиққан сөзләр билән зораванларниң йоллиридин өзүмни нери қилдим.
Кыт привеште легэтуриле ку оамений, еу, дупэ кувынтул бузелор Тале, мэ фереск де каля челор асуприторь;
5 Мениң қәдәмлирим йоллириңдин чиқмиған, Путлирим тейилип кәтмигән.
паший мей стау неклинтиць пе кэрэриле Тале ши ну ми се клатинэ пичоареле.
6 Мән Саңа илтиҗа қилдим, Чүнки тиләклиримни иҗабәт қилисән, и Тәңрим; Маңа қулақ салғин, Сөзлиримни аңлиғин.
Стриг кэтре Тине, кэч м-аскулць, Думнезеуле! Плякэ-Ць урекя спре мине, аскултэ кувынтул меу!
7 И, Өзүңгә таянғанларни қарши чиққучилардин оң қолуң билән Қутқузғучи, Карамәтлириңни көрситип, өзгәрмәс муһәббитиңни аян қилғайсән!
Аратэ-Ць бунэтатя Та чя минунатэ, Ту, каре скапь пе чей че каутэ адэпост ши-й избэвешть де потривничий лор прин дряпта Та!
8 Мени көз қаричуқуңдәк сақлиғайсән; Қанатлириң сайисидә мени йошурғайсән;
Пэзеште-мэ ка лумина окюлуй, окротеште-мэ, ла умбра арипилор Тале,
9 Мени булимақчи болған рәзил адәмләрдин, Мени қоршивалған әшәддий күшәндилиримдин йошурғин;
де чей рэй каре мэ пригонеск, де врэжмаший мей де моарте каре мэ ымпресоарэ!
10 Уларниң бағрини май қаплап, қетип кәткән; Уларниң еғизлири тәкәббурларчә сөзләйду;
Ей ышь ынкид инима, ау кувинте семеце ын гурэ.
11 Улар йолимизни торивелип, Бизни йәргә урушқа көзини алайтип,
Се цин де паший мей, мэ ынконжоарэ кяр, мэ пындеск ка сэ мэ трынтяскэ ла пэмынт.
12 Олҗиға ач көзлүк билән тикилгән ширдәк, Йошурун җайларда марап жүридиған яш ширдәктур.
Паркэ ар фи ун леу лаком дупэ прадэ, ун пуй де леу каре стэ ла пындэ ын кулкушул луй.
13 Орнуңдин турғайсән, и Пәрвәрдигар, Униң йолини тосуп, йәр билән йәксан қилғайсән, Җенимни рәзил адәмдин қутқузғин, қиличиң билән;
Скоалэ-Те, Доамне, ешь ынаинтя врэжмашулуй, добоарэ-л! Избэвеште-мэ де чел рэу ку сабия Та!
14 [Мени] Өз қолуң билән кишиләрдин, Йәни мошу дәвирдики кишиләрдин қутқузғин; Уларниң несивиси болса мошу дуниядиладур; Сән уларниң қарнини немәтлириң билән толдурисән; Уларниң көңли пәрзәнтлири билән қанди, Балилириға байлиқлирини қалдуриду.
Скапэ-мэ де оамень, ку мына Та, Доамне, де оамений лумий ачестея, каре ышь ау партя лор ын вяца ачаста ши кэрора ле умпли пынтечеле ку бунэтэциле Тале. Копиий лор сунт сэтуй ши присосул лор ыл ласэ прунчилор лор.
15 Мән болсам, һәққанийлиқта йүзүңгә қариғучи болимән; Ойғанғинимда, Сениң дидариңдин сөйүнимән!
Дар еу, ын невиновэция мя, вой ведя Фаца Та: кум мэ вой трези, мэ вой сэтура де кипул Тэу.

< Зәбур 17 >