Зәбур 17
1 Давутниң дуаси: — Һәққаний тәләпни аңла, и Пәрвәрдигар, мениң нидайимға көңүл қойғин; Мениң дуайимға қулақ салғин, У ялғанчи ләвләрдин чиққан әмәс.
The prayer of David. Hear, O Lord, my justice: attend to my supplication. Give ear unto my prayer, which proceedeth not from deceitful lips.
2 Һозуруңдин һөкүмүм чиқирилғай! Көзүң немә дурус екәнлигини пәриқ әткәй!
Let my judgment come forth from thy countenance: let thy eyes behold the things that are equitable.
3 Сән мениң қәлбимни синиғансән, Сән кечидиму маңа йеқинлишип күзәттиң; Сән мени тавлап көзүңдин кәчүрдиңсән, Мениңдин һеч бир сәһвәнлик тапалмидиң; Көңлүмдә: Ағзим итаәтсизлик қилмисун! — дәп нийәт қилдим.
Thou hast proved my heart, and visited it by night, thou hast tried me by fire: and iniquity hath not been found in me.
4 Адәм балилириниң һаяттики ишлирида, Ләвлириңдин чиққан сөзләр билән зораванларниң йоллиридин өзүмни нери қилдим.
That my mouth may not speak the works of men: for the sake of the words of thy lips, I have kept hard ways.
5 Мениң қәдәмлирим йоллириңдин чиқмиған, Путлирим тейилип кәтмигән.
Perfect thou my goings in thy paths: that my footsteps be not moved.
6 Мән Саңа илтиҗа қилдим, Чүнки тиләклиримни иҗабәт қилисән, и Тәңрим; Маңа қулақ салғин, Сөзлиримни аңлиғин.
I have cried to thee, for thou, O God, hast heard me: O incline thy ear unto me, and hear my words.
7 И, Өзүңгә таянғанларни қарши чиққучилардин оң қолуң билән Қутқузғучи, Карамәтлириңни көрситип, өзгәрмәс муһәббитиңни аян қилғайсән!
Shew forth thy wonderful mercies; thou who savest them that trust in thee.
8 Мени көз қаричуқуңдәк сақлиғайсән; Қанатлириң сайисидә мени йошурғайсән;
From them that resist thy right hand keep me, as the apple of thy eye. Protect me under the shadow of thy wings.
9 Мени булимақчи болған рәзил адәмләрдин, Мени қоршивалған әшәддий күшәндилиримдин йошурғин;
From the face of the wicked who have afflicted me. My enemies have surrounded my soul:
10 Уларниң бағрини май қаплап, қетип кәткән; Уларниң еғизлири тәкәббурларчә сөзләйду;
They have shut up their fat: their mouth hath spoken proudly.
11 Улар йолимизни торивелип, Бизни йәргә урушқа көзини алайтип,
They have cast me forth and now they have surrounded me: they have set their eyes bowing down to the earth.
12 Олҗиға ач көзлүк билән тикилгән ширдәк, Йошурун җайларда марап жүридиған яш ширдәктур.
They have taken me, as a lion prepared for the prey; and as a young lion dwelling in secret places.
13 Орнуңдин турғайсән, и Пәрвәрдигар, Униң йолини тосуп, йәр билән йәксан қилғайсән, Җенимни рәзил адәмдин қутқузғин, қиличиң билән;
Arise, O Lord, disappoint him and supplant him; deliver my soul from the wicked one: thy sword
14 [Мени] Өз қолуң билән кишиләрдин, Йәни мошу дәвирдики кишиләрдин қутқузғин; Уларниң несивиси болса мошу дуниядиладур; Сән уларниң қарнини немәтлириң билән толдурисән; Уларниң көңли пәрзәнтлири билән қанди, Балилириға байлиқлирини қалдуриду.
From the enemies of thy hand. O Lord, divide them from the few of the earth in their life: their belly is filled from thy hidden stores. They are full of children: and they have left to their little ones the rest of their substance.
15 Мән болсам, һәққанийлиқта йүзүңгә қариғучи болимән; Ойғанғинимда, Сениң дидариңдин сөйүнимән!
But as for me, I will appear before thy sight in justice: I shall be satisfied when thy glory shall appear.
