Зәбур 150

1 Һәмдусана! Тәңрини Униң муқәддәс җайида мәдһийиләңлар; Қудрити парлап туридиған әршләрдә Уни мәдһийиләңлар;

主をほめたたえよ。その聖所で神をほめたたえよ。その力のあらわれる大空で主をほめたたえよ。

2 Уни қудрәтлик ишлири үчүн мәдһийиләңлар; Ғайәт улуқлуғи үчүн Уни мәдһийиләңлар;

その大能のはたらきのゆえに主をほめたたえよ。そのすぐれて大いなることのゆえに主をほめたたえよ。

3 Уни бурға садаси билән мәдһийиләңлар; Уни раваб һәм чилтар билән мәдһийиләңлар;

ラッパの声をもって主をほめたたえよ。立琴と琴とをもって主をほめたたえよ。

4 Уни дап һәм уссул билән мәдһийиләңлар; Уни тарлиқ сазлар һәм нәй билән мәдһийиләңлар;

鼓と踊りとをもって主をほめたたえよ。緒琴と笛とをもって主をほめたたえよ。

5 Уни җараңлиқ чаңлар һәм яңрақ чаңлар билән мәдһийиләңлар;

音の高いシンバルをもって主をほめたたえよ。鳴りひびくシンバルをもって主をほめたたえよ。

6 Барлиқ нәпәс егилири Яһни мәдһийилисун! Һәмдусана!

息のあるすべてのものに主をほめたたえさせよ。主をほめたたえよ。