Зәбур 149

1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарға атап йеңи бир нахшини оқуңлар; Мөмин бәндиләрниң җамаитидә Униң мәдһийисини ейтиңлар!

Алілу́я!

2 Исраил өз Яратқучисидин шатлансун; Зион оғуллири өз Падишасидин хуш болғай!

Хай Ізраїль радіє Творце́м своїм, хай Царем своїм тішаться діти Сіону!

3 Улар Униң намини уссул билән мәдһийилисун; Униңға күйләрни дап һәм чилтарға тәңшәп ейтсун!

Нехай славлять Ім'я́ Його та́нцем, нехай виграва́ють для Нього на бу́бні та гу́слах,

4 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқидин сөйүнәр; У мулайим мөминләрни ниҗатлиқ билән безәйду;

бо знахо́дить Господь уподо́бу в наро́ді Своїм, прикраша́є покірних спасі́нням!

5 Униң мөмин бәндилири шан-шәрәптә роһлинип шат болғай, Орунлирида йетип шат авазини яңратқай!

Хай радіють у славі святі, хай співають на ло́жах своїх,

6 Ағзида Тәңригә жүксәк мәдһийилири болсун, Қоллирида қош бислиқ қилич тутулсун;

просла́влення Бога — на їхніх уста́х, а меч обосі́чний — ув їхніх рука́х,

7 Шуниң билән улар әлләр үстидин қисас, Хәлиқләргә җаза беҗа жүргүзиду;

щоб чинити між племе́нами по́мсту, між наро́дами — ка́ри,

8 Әлләрниң падишалирини зәнҗирләр билән, Ақсүйәклирини төмүр кишәнлири билән бағлайду;

щоб їхніх царів пов'язати кайда́нами, а їхніх вельмо́ж — ланцюга́ми,

9 Уларниң үстигә пүтүлгән һөкүмни беҗа кәлтүриду — Униң барлиқ мөмин бәндилири мошу шәрәпкә несип болиду! Һәмдусана!

щоб між ними чини́ти суд написаний! Він — вели́чність для всіх богобі́йних! Алілу́я!