Зәбур 149

1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарға атап йеңи бир нахшини оқуңлар; Мөмин бәндиләрниң җамаитидә Униң мәдһийисини ейтиңлар!

Halleluja! Sjungen till HERRENS ära en ny sång, hans lov i de frommas församling.

2 Исраил өз Яратқучисидин шатлансун; Зион оғуллири өз Падишасидин хуш болғай!

Israel glädje sig över sin skapare, Sions barn fröjde sig över sin konung.

3 Улар Униң намини уссул билән мәдһийилисун; Униңға күйләрни дап һәм чилтарға тәңшәп ейтсун!

Må de lova hans namn under dans, till puka och harpa må de lovsjunga honom.

4 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқидин сөйүнәр; У мулайим мөминләрни ниҗатлиқ билән безәйду;

Ty HERREN har behag till sitt folk, han smyckar de ödmjuka med frälsning.

5 Униң мөмин бәндилири шан-шәрәптә роһлинип шат болғай, Орунлирида йетип шат авазини яңратқай!

De fromma fröjde sig och give honom ära, de juble på sina läger.

6 Ағзида Тәңригә жүксәк мәдһийилири болсун, Қоллирида қош бислиқ қилич тутулсун;

Guds lov skall vara i deras mun och ett tveeggat svärd i deras hand,

7 Шуниң билән улар әлләр үстидин қисас, Хәлиқләргә җаза беҗа жүргүзиду;

för att utkräva hämnd på hedningarna och hemsöka folken med tuktan,

8 Әлләрниң падишалирини зәнҗирләр билән, Ақсүйәклирини төмүр кишәнлири билән бағлайду;

för att binda deras konungar med kedjor och deras ädlingar med järnbojor,

9 Уларниң үстигә пүтүлгән һөкүмни беҗа кәлтүриду — Униң барлиқ мөмин бәндилири мошу шәрәпкә несип болиду! Һәмдусана!

för att utföra på dem den dom som är skriven. En härlighet bliver det för alla hans fromma. Halleluja!