Зәбур 148

1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарни асманлардин мәдһийиләңлар; Жуқири җайларда Уни мәдһийиләңлар;

ヱホバをほめたたへよ もろもろの天よりヱホバをほめたたへよ もろもろの高所にてヱホバをほめたたへよ

2 Уни мәдһийиләңлар, барлиқ пәриштилири; Уни мәдһийиләңлар, барлиқ қошунлири!

その天使よみなヱホバをほめたたへよ その萬軍よみなヱホバをほめたたへよ

3 Уни мәдһийиләңлар, и қуяш һәм ай, Уни мәдһийиләңлар, һәммә парлақ юлтузлар;

日よ月よヱホバをほめたたへよ ひかりの星よみなヱホバをほめたたへよ

4 Уни мәдһийиләңлар, асманларниң асманлири, Асмандин жуқури җайлашқан сулар!

もろもろの天のてんよ 天のうへなる水よ ヱホバをほめたたへよ

5 Булар Пәрвәрдигарниң намини мәдһийилисун; Чүнки У буйруған һаман, улар яратилғандур;

これらはみなヱホバの聖名をほめたたふべし そはヱホバ命じたまひたればかれらは造られたり

6 У уларни әбәдил-әбәткичә турғузди; Улар үчүн вақти өтмәйдиған бәлгүлимини буйруған.

ヱホバまた此等をいやとほながに立たまひたり 又すぎうすまじき詔命をくだしたまへり

7 Пәрвәрдигарни зиминдин мәдһийиләңлар, Деңиздики барлиқ әҗдиһалар, деңизниң барлиқ тәглири;

龍よ すべての淵よ地よりヱホバをほめたたへよ

8 От, мөлдүз, қар, туман, Униң сөзигә әмәл қилидиған җудунлуқ шамал;

火よ霰よ雪よ霧よみことばにしたがふ狂風よ

9 Тағлар һәм барлиқ дөңләр, Мевилик дәрәқләр, барлиқ кедир дәрәқлири,

もろもろの山もろもろのをか實をむすぶ樹すべての香柏よ

10 Явайи һайванлар, барлиқ мал-варанлар, Өмилигүчиләр һәм учар-қанатлар;

獣もろもろの牲畜はふもの翼ある鳥よ

11 Җаһан падишалири вә барлиқ қовмлар, Әмирләр һәм йәр йүзидики барлиқ һаким-сотчилар;

地の王たち もろもろのたみ 地の諸侯よ 地のもろもろの審士よ

12 Һәм жигитләр һәм қизлар, Бовайлар вә яшлар, —

少きをのこ 若きをみな 老たる人 をさなきものよ

13 Һәммиси Пәрвәрдигарниң намини мәдһийилисун; Чүнки пәқәтла Униң нами алийдур; Униң һәйвити йәр һәм асмандин үстүн туриду.

みなヱホバの聖名をほめたたふべし その聖名はたかくして類なく そのえいくわうは地よりも天よりもうへにあればなり

14 Һәм У Өз хәлқиниң мүңгүзини, Йәни барлиқ муқәддәс бәндилириниң мәдһийисини егиз көтәргүзгән; Улар Исраил балилири, Өзигә йеқин бир хәлиқтур! Һәмдусана!

ヱホバはその民のために一つの角をあげたまへり こはそもろもろの聖徒のほまれ ヱホバにちかき民なるイスラエルの子輩のほまれなり ヱホバを讃稱へよ