< Зәбур 148 >

1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарни асманлардин мәдһийиләңлар; Жуқири җайларда Уни мәдһийиләңлар;
Rühmet Jah! Rühmet Jahwe vom Himmel her, rühmet ihn in den Himmelshöhen!
2 Уни мәдһийиләңлар, барлиқ пәриштилири; Уни мәдһийиләңлар, барлиқ қошунлири!
Rühmet ihn, alle seine Engel, rühmet ihn, all' sein Heer!
3 Уни мәдһийиләңлар, и қуяш һәм ай, Уни мәдһийиләңлар, һәммә парлақ юлтузлар;
Rühmet ihn, Sonne und Mond, rühmet ihn, alle leuchtenden Sterne!
4 Уни мәдһийиләңлар, асманларниң асманлири, Асмандин жуқури җайлашқан сулар!
Rühmet ihn, ihr äußersten Himmel und ihr Gewässer über dem Himmel!
5 Булар Пәрвәрдигарниң намини мәдһийилисун; Чүнки У буйруған һаман, улар яратилғандур;
Sie sollen den Namen Jahwes rühmen; denn er gebot, da wurden sie geschaffen.
6 У уларни әбәдил-әбәткичә турғузди; Улар үчүн вақти өтмәйдиған бәлгүлимини буйруған.
Er stellte sie hin für immer und ewig; er gab ein Gesetz, das überschreiten sie nicht.
7 Пәрвәрдигарни зиминдин мәдһийиләңлар, Деңиздики барлиқ әҗдиһалар, деңизниң барлиқ тәглири;
Rühmet Jahwe von der Erde her, ihr Seeungeheuer und all' ihr Fluten.
8 От, мөлдүз, қар, туман, Униң сөзигә әмәл қилидиған җудунлуқ шамал;
Feuer und Hagel, Schnee und Rauch, du Sturmwind, der sein Gebot ausrichtet,
9 Тағлар һәм барлиқ дөңләр, Мевилик дәрәқләр, барлиқ кедир дәрәқлири,
ihr Berge und all' ihr Hügel, ihr Fruchtbäume und all' ihr Cedern;
10 Явайи һайванлар, барлиқ мал-варанлар, Өмилигүчиләр һәм учар-қанатлар;
ihr wilden Tiere und alles Vieh, du Gewürm und ihr beschwingten Vögel;
11 Җаһан падишалири вә барлиқ қовмлар, Әмирләр һәм йәр йүзидики барлиқ һаким-сотчилар;
ihr Erdenkönige und all' ihr Völker, ihr Fürsten und all' ihr Erdenrichter;
12 Һәм жигитләр һәм қизлар, Бовайлар вә яшлар, —
ihr Jünglinge und ihr Jungfrauen, ihr Greise samt den Knaben:
13 Һәммиси Пәрвәрдигарниң намини мәдһийилисун; Чүнки пәқәтла Униң нами алийдур; Униң һәйвити йәр һәм асмандин үстүн туриду.
Sie sollen den Namen Jahwes rühmen, denn sein Name allein ist erhaben; sein Glanz überragt Erde und Himmel.
14 Һәм У Өз хәлқиниң мүңгүзини, Йәни барлиқ муқәддәс бәндилириниң мәдһийисини егиз көтәргүзгән; Улар Исраил балилири, Өзигә йеқин бир хәлиқтур! Һәмдусана!
Er verlieh seinem Volk ein hocherhobenes Horn; darob erschalle Lobpreis bei allen seinen Frommen, den Söhnen Israels, dem Volke, das ihm nahe ist! Rühmet Jah!

< Зәбур 148 >