< Зәбур 148 >

1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарни асманлардин мәдһийиләңлар; Жуқири җайларда Уни мәдһийиләңлар;
Lobet Jah! / Lobet Jah vom Himmel her, / Lobet ihn in der Höhe!
2 Уни мәдһийиләңлар, барлиқ пәриштилири; Уни мәдһийиләңлар, барлиқ қошунлири!
Lobt ihn, all seine Engel, / Lobet ihn, all sein Heer!
3 Уни мәдһийиләңлар, и қуяш һәм ай, Уни мәдһийиләңлар, һәммә парлақ юлтузлар;
Lobt ihn, Sonne und Mond, / Lobet ihn, all ihr lichten Sterne!
4 Уни мәдһийиләңлар, асманларниң асманлири, Асмандин жуқури җайлашқан сулар!
Lobt ihn, ihr höchsten Himmel, / Und ihr Wasser über dem Himmel!
5 Булар Пәрвәрдигарниң намини мәдһийилисун; Чүнки У буйруған һаман, улар яратилғандур;
Loben sollen sie Jahwes Namen; / Denn er gebot, und sie wurden geschaffen.
6 У уларни әбәдил-әбәткичә турғузди; Улар үчүн вақти өтмәйдиған бәлгүлимини буйруған.
Er stellte sie hin für immer und ewig; / Er gab ein Gesetz, das sie nicht übertreten.
7 Пәрвәрдигарни зиминдин мәдһийиләңлар, Деңиздики барлиқ әҗдиһалар, деңизниң барлиқ тәглири;
Lobt Jahwe von der Erde her, / Ihr Seeungeheuer und all ihr Meerestiefen,
8 От, мөлдүз, қар, туман, Униң сөзигә әмәл қилидиған җудунлуқ шамал;
Ihr, Feuer und Hagel, Schnee und Rauch, / Du Sturmwind, der sein Wort vollstreckt.
9 Тағлар һәм барлиқ дөңләр, Мевилик дәрәқләр, барлиқ кедир дәрәқлири,
Ihr Berge und alle Hügel, / Ihr Fruchtbäume und alle Zedern.
10 Явайи һайванлар, барлиқ мал-варанлар, Өмилигүчиләр һәм учар-қанатлар;
Ihr wilden und zahmen Tiere, / Ihr Gewürm und gefiederten Vögel,
11 Җаһан падишалири вә барлиқ қовмлар, Әмирләр һәм йәр йүзидики барлиқ һаким-сотчилар;
Ihr Erdenkönige und Völker alle, / Ihr Fürsten und alle Richter auf Erden,
12 Һәм жигитләр һәм қизлар, Бовайлар вә яшлар, —
Ihr Jünglinge und ihr Jungfraun auch, / Ihr Alten mit den Jungen!
13 Һәммиси Пәрвәрдигарниң намини мәдһийилисун; Чүнки пәқәтла Униң нами алийдур; Униң һәйвити йәр һәм асмандин үстүн туриду.
Sie alle sollen Jahwes Namen loben; / Denn sein Name allein ist erhaben, / Seine Hoheit geht über Erde und Himmel.
14 Һәм У Өз хәлқиниң мүңгүзини, Йәни барлиқ муқәддәс бәндилириниң мәдһийисини егиз көтәргүзгән; Улар Исраил балилири, Өзигә йеқин бир хәлиқтур! Һәмдусана!
Er hat seinem Volk wieder Macht verliehn: / Das ist ein Ruhm für all seine Frommen, / Für Israels Söhne — das Volk, das ihm am nächsten steht. / Lobt Jah!

< Зәбур 148 >