Зәбур 147
1 Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар! Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур; Худайимизни күйләңлар! Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.
alleluia Aggei et Zacchariae laudate Dominum quoniam bonum psalmus Deo nostro sit iucunda decoraque; laudatio
2 Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;
aedificans Hierusalem Dominus dispersiones Israhel congregabit
3 У көңли сунуқларни давалайду; Уларниң ярилирини таңиду.
qui sanat contritos corde et alligat contritiones illorum
4 У юлтузларниң санини санайду; Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.
qui numerat multitudinem stellarum et omnibus eis nomina vocans
5 Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур; Униң чүшиниши чәксиздур.
magnus Dominus noster et magna virtus eius et sapientiae eius non est numerus
6 Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду; Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.
suscipiens mansuetos Dominus humilians autem peccatores usque ad terram
7 Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар; Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!
praecinite Domino in confessione psallite Deo nostro in cithara
8 У асманни булутлар билән қаплитиду, Зиминға ямғурни бекитиду, Тағларда от-чөпләрни өстүриду;
qui operit caelum nubibus et parat terrae pluviam qui producit in montibus faenum et herbam servituti hominum
9 Малларға озуқ, Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;
et dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum
10 Ат күчидин У зоқ алмайду; Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;
non in fortitudine equi voluntatem habebit nec in tibiis viri beneplacitum erit ei
11 Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.
beneplacitum est Domino super timentes eum et in eis qui sperant super misericordia eius
12 Пәрвәрдигарни махтаңлар, и Йерусалим; Худайиңни мәдһийилә, и Зион.
alleluia lauda Hierusalem Dominum lauda Deum tuum Sion
13 Чүнки У дәрвазилириңниң тақақлирини мәһкәм қилиду; Сениңдә туруватқан пәрзәнтлириңгә бәхит-бәрикәт бәрди.
quoniam confortavit seras portarum tuarum benedixit filiis tuis in te
14 У чәт-чегаралириңда арам-течлиқ жүргүзиду, Сени буғдайниң есили билән қанаәтләндүриду.
qui posuit fines tuos pacem et adipe frumenti satiat te
15 У Өз әмир-бешарәтлирини йәр йүзигә әвәтиду; Униң сөз-калами интайин тез жүгүриду.
qui emittit eloquium suum terrae velociter currit sermo eius
16 У ақ қарни жуңдәк бериду, Қиравни күлләрдәк тарқитиду.
qui dat nivem sicut lanam nebulam sicut cinerem spargit
17 Униң музини нан увақлиридәк қилип парчиливетиду; Униң соғуғи алдида ким туралисун?
mittit cristallum suum sicut buccellas ante faciem frigoris eius quis sustinebit
18 У сөзини әвәтип, уларни еритиду; Униң шамилини чиқирип, суларни аққузиду.
emittet verbum suum et liquefaciet ea flabit spiritus eius et fluent aquae
19 У Өз сөз-каламини Яқупқа, Бәлгүлимилирини һәм һөкүмлирини Исраилға аян қилиду;
qui adnuntiat verbum suum Iacob iustitias et iudicia sua Israhel
20 У башқа һеч бир әлгә мундақ муамилә қилмиғандур; Униң һөкүмлирини болса, улар билип баққан әмәс. Һәмдусана!
non fecit taliter omni nationi et iudicia sua non manifestavit eis
