Зәбур 147
1 Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар! Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур; Худайимизни күйләңлар! Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.
Louez l'Etemel! car il est beau de chanter notre Dieu; c'est une douceur, la louange est séante.
2 Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;
L'Éternel relève Jérusalem; Il rassemble les bannis d'Israël.
3 У көңли сунуқларни давалайду; Уларниң ярилирини таңиду.
Il guérit ceux dont le cœur est blessé, et Il adoucit leurs douleurs.
4 У юлтузларниң санини санайду; Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.
Il fixe le nombre des étoiles, et à toutes Il donne leur nom.
5 Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур; Униң чүшиниши чәксиздур.
Notre Seigneur est grand, sa puissance est immense, et son intelligence sans mesure.
6 Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду; Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.
L'Éternel restaure les affligés, et Il humilie les impies jusques à terre.
7 Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар; Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!
Chantez l'Éternel en lui rendant grâces, célébrez notre Dieu avec la harpe!
8 У асманни булутлар билән қаплитиду, Зиминға ямғурни бекитиду, Тағларда от-чөпләрни өстүриду;
Il couvre le ciel de nuages, prépare la pluie pour la terre, fait croître l'herbe sur les montagnes;
9 Малларға озуқ, Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;
Il donne aux animaux leur pâture, aux petits du corbeau qui appellent.
10 Ат күчидин У зоқ алмайду; Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;
Ce n'est pas la force du coursier qui lui plaît, ni les jambes du piéton qui lui sont agréables;
11 Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.
l'Éternel se complaît dans ceux qui le craignent, dans ceux qui espèrent en sa grâce.
12 Пәрвәрдигарни махтаңлар, и Йерусалим; Худайиңни мәдһийилә, и Зион.
Jérusalem, loue l'Éternel! Célèbre ton Dieu, ô Sion!
13 Чүнки У дәрвазилириңниң тақақлирини мәһкәм қилиду; Сениңдә туруватқан пәрзәнтлириңгә бәхит-бәрикәт бәрди.
Car Il affermit les verroux de tes Portes, et bénit tes fils dans ton enceinte.
14 У чәт-чегаралириңда арам-течлиқ жүргүзиду, Сени буғдайниң есили билән қанаәтләндүриду.
Il met la paix à tes frontières, Il te rassasie de la moelle du froment.
15 У Өз әмир-бешарәтлирини йәр йүзигә әвәтиду; Униң сөз-калами интайин тез жүгүриду.
Il envoie ses ordres à la terre, sa parole court avec célérité.
16 У ақ қарни жуңдәк бериду, Қиравни күлләрдәк тарқитиду.
Il fait tomber la pluie, comme de la laine, et Il répand le givre, comme de la cendre.
17 Униң музини нан увақлиридәк қилип парчиливетиду; Униң соғуғи алдида ким туралисун?
Il précipite sa glace en parcelles menues; qui pourra tenir devant ses frimas?
18 У сөзини әвәтип, уларни еритиду; Униң шамилини чиқирип, суларни аққузиду.
Il émet sa parole, et Il les fait fondre, Il fait souffler le vent, et les eaux sont fluides.
19 У Өз сөз-каламини Яқупқа, Бәлгүлимилирини һәм һөкүмлирини Исраилға аян қилиду;
Il a révélé sa parole à Jacob, ses statuts et ses lois à Israël.
20 У башқа һеч бир әлгә мундақ муамилә қилмиғандур; Униң һөкүмлирини болса, улар билип баққан әмәс. Һәмдусана!
Il ne l'a pas fait pour tous les peuples, qui de ses lois n'ont point connaissance. Louez l'Éternel!
