Зәбур 147
1 Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар! Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур; Худайимизни күйләңлар! Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.
Hallelujah; for it is good to sing praises unto our God; for it is pleasant, and praise is comely.
2 Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;
The LORD doth build up Jerusalem, He gathereth together the dispersed of Israel;
3 У көңли сунуқларни давалайду; Уларниң ярилирини таңиду.
Who healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.
4 У юлтузларниң санини санайду; Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.
He counteth the number of the stars; He giveth them all their names.
5 Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур; Униң чүшиниши чәксиздур.
Great is our Lord, and mighty in power; His understanding is infinite.
6 Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду; Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.
The LORD upholdeth the humble; He bringeth the wicked down to the ground.
7 Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар; Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!
Sing unto the LORD with thanksgiving, sing praises upon the harp unto our God;
8 У асманни булутлар билән қаплитиду, Зиминға ямғурни бекитиду, Тағларда от-чөпләрни өстүриду;
Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh the mountains to spring with grass.
9 Малларға озуқ, Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;
He giveth to the beast his food, and to the young ravens which cry.
10 Ат күчидин У зоқ алмайду; Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;
He delighteth not in the strength of the horse; He taketh no pleasure in the legs of a man.
11 Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.
The LORD taketh pleasure in them that fear Him, in those that wait for His mercy.
12 Пәрвәрдигарни махтаңлар, и Йерусалим; Худайиңни мәдһийилә, и Зион.
Glorify the LORD, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.
13 Чүнки У дәрвазилириңниң тақақлирини мәһкәм қилиду; Сениңдә туруватқан пәрзәнтлириңгә бәхит-бәрикәт бәрди.
For He hath made strong the bars of thy gates; He hath blessed thy children within thee.
14 У чәт-чегаралириңда арам-течлиқ жүргүзиду, Сени буғдайниң есили билән қанаәтләндүриду.
He maketh thy borders peace; He giveth thee in plenty the fat of wheat.
15 У Өз әмир-бешарәтлирини йәр йүзигә әвәтиду; Униң сөз-калами интайин тез жүгүриду.
He sendeth out His commandment upon earth; His word runneth very swiftly.
16 У ақ қарни жуңдәк бериду, Қиравни күлләрдәк тарқитиду.
He giveth snow like wool; He scattereth the hoar-frost like ashes.
17 Униң музини нан увақлиридәк қилип парчиливетиду; Униң соғуғи алдида ким туралисун?
He casteth forth His ice like crumbs; who can stand before His cold?
18 У сөзини әвәтип, уларни еритиду; Униң шамилини чиқирип, суларни аққузиду.
He sendeth forth His word, and melteth them; He causeth His wind to blow, and the waters flow.
19 У Өз сөз-каламини Яқупқа, Бәлгүлимилирини һәм һөкүмлирини Исраилға аян қилиду;
He declareth His word unto Jacob, His statutes and His ordinances unto Israel.
20 У башқа һеч бир әлгә мундақ муамилә қилмиғандур; Униң һөкүмлирини болса, улар билип баққан әмәс. Һәмдусана!
He hath not dealt so with any nation; and as for His ordinances, they have not known them. Hallelujah.
