< Зәбур 147 >

1 Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар! Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур; Худайимизни күйләңлар! Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.
Praise the Lord, for it's good to sing praises to our God! Praise is wonderful and beautiful!
2 Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;
The Lord is rebuilding Jerusalem, gathering together the people of Israel who have been scattered.
3 У көңли сунуқларни давалайду; Уларниң ярилирини таңиду.
He heals the broken-hearted, and bandages the wounded.
4 У юлтузларниң санини санайду; Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.
He knows how many stars he made, and commands all of them by name.
5 Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур; Униң чүшиниши чәксиздур.
Our Lord is great! His power is immense! There's no limit to what he understands!
6 Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду; Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.
The Lord helps those who are bowed down to get up; but he grinds the wicked into the ground.
7 Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар; Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!
Sing thanks to the Lord! Sing praises to our God with a harp!
8 У асманни булутлар билән қаплитиду, Зиминға ямғурни бекитиду, Тағларда от-чөпләрни өстүриду;
He covers the sky with clouds to bring rain to the earth, and makes the grass grow on the hills.
9 Малларға озуқ, Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;
He gives food to the animals, and to the baby ravens when they call.
10 Ат күчидин У зоқ алмайду; Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;
The Lord doesn't appreciate the strength of war-horses or value human power.
11 Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.
What the Lord values are those who follow him, those who put their confidence in his trustworthy love.
12 Пәрвәрдигарни махтаңлар, и Йерусалим; Худайиңни мәдһийилә, и Зион.
Jerusalem, praise the Lord! Zion, praise your God!
13 Чүнки У дәрвазилириңниң тақақлирини мәһкәм қилиду; Сениңдә туруватқан пәрзәнтлириңгә бәхит-бәрикәт бәрди.
He makes the bars on your city gates strong, and blesses your children around you.
14 У чәт-чегаралириңда арам-течлиқ жүргүзиду, Сени буғдайниң есили билән қанаәтләндүриду.
He keeps the borders of your land safe from attack; he provides you with plenty of the finest wheat.
15 У Өз әмир-бешарәтлирини йәр йүзигә әвәтиду; Униң сөз-калами интайин тез жүгүриду.
He sends his commands around the world—they're quickly implemented.
16 У ақ қарни жуңдәк бериду, Қиравни күлләрдәк тарқитиду.
He sends snow as white as wool, and scatters frost like ashes.
17 Униң музини нан увақлиридәк қилип парчиливетиду; Униң соғуғи алдида ким туралисун?
He throws hail like stones. Who can stand the cold he sends?
18 У сөзини әвәтип, уларни еритиду; Униң шамилини чиқирип, суларни аққузиду.
Then he sends out his command and it melts; he blows on it and the water flows.
19 У Өз сөз-каламини Яқупқа, Бәлгүлимилирини һәм һөкүмлирини Исраилға аян қилиду;
He proclaims his word to Jacob; his rules and laws to Israel.
20 У башқа һеч бир әлгә мундақ муамилә қилмиғандур; Униң һөкүмлирини болса, улар билип баққан әмәс. Һәмдусана!
He has not done this for any other nation—they don't know his laws. Praise the Lord!

< Зәбур 147 >