< Зәбур 147 >

1 Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар! Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур; Худайимизни күйләңлар! Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.
Alleluia. Praise the Lord, because the psalm is good. Delightful and beautiful praise shall be for our God.
2 Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;
The Lord builds up Jerusalem. He will gather together the dispersed of Israel.
3 У көңли сунуқларни давалайду; Уларниң ярилирини таңиду.
He heals the contrite of heart, and he binds up their sorrows.
4 У юлтузларниң санини санайду; Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.
He numbers the multitude of the stars, and he calls them all by their names.
5 Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур; Униң чүшиниши чәксиздур.
Great is our Lord, and great is his virtue. And of his wisdom, there is no number.
6 Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду; Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.
The Lord lifts up the meek, but he brings down the sinner, even to the ground.
7 Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар; Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!
Sing before the Lord with confession. Play psalms to our God on a stringed instrument.
8 У асманни булутлар билән қаплитиду, Зиминға ямғурни бекитиду, Тағларда от-чөпләрни өстүриду;
He covers heaven with clouds, and he prepares rain for the earth. He produces grass on the mountains and herbs for the service of men.
9 Малларға озуқ, Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;
He gives their food to beasts of burden and to young ravens that call upon him.
10 Ат күчидин У зоқ алмайду; Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;
He will not have good will for the strength of the horse, nor will he be well pleased with the legs of a man.
11 Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.
The Lord is well pleased with those who fear him and with those who hope in his mercy.
12 Пәрвәрдигарни махтаңлар, и Йерусалим; Худайиңни мәдһийилә, и Зион.
Alleluia. Praise the Lord, O Jerusalem. Praise your God, O Zion.
13 Чүнки У дәрвазилириңниң тақақлирини мәһкәм қилиду; Сениңдә туруватқан пәрзәнтлириңгә бәхит-бәрикәт бәрди.
For he has reinforced the bars of your gates. He has blessed your sons within you.
14 У чәт-чегаралириңда арам-течлиқ жүргүзиду, Сени буғдайниң есили билән қанаәтләндүриду.
He has stationed peace at your borders, and he has satisfied you with the fat of the grain.
15 У Өз әмир-бешарәтлирини йәр йүзигә әвәтиду; Униң сөз-калами интайин тез жүгүриду.
He sends forth his eloquence to the earth. His word runs swiftly.
16 У ақ қарни жуңдәк бериду, Қиравни күлләрдәк тарқитиду.
He provides snow like wool. He strews clouds like ashes.
17 Униң музини нан увақлиридәк қилип парчиливетиду; Униң соғуғи алдида ким туралисун?
He sends his ice crystals like morsels. Who can stand firm before the face of his cold?
18 У сөзини әвәтип, уларни еритиду; Униң шамилини чиқирип, суларни аққузиду.
He will send forth his word, and it will melt them. His Spirit will breathe out, and the waters will flow.
19 У Өз сөз-каламини Яқупқа, Бәлгүлимилирини һәм һөкүмлирини Исраилға аян қилиду;
He announces his word to Jacob, his justices and his judgments to Israel.
20 У башқа һеч бир әлгә мундақ муамилә қилмиғандур; Униң һөкүмлирини болса, улар билип баққан әмәс. Һәмдусана!
He has not done so much for every nation, and he has not made his judgments manifest to them. Alleluia.

< Зәбур 147 >