< Зәбур 147 >

1 Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар! Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур; Худайимизни күйләңлар! Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.
Chvalte Hospodina, nebo dobré jest zpívati žalmy Bohu našemu, nebo rozkošné jest, a ozdobná jest chvála.
2 Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;
Stavitel Jeruzaléma Hospodin, rozptýlený lid Izraelský shromažďuje,
3 У көңли сунуқларни давалайду; Уларниң ярилирини таңиду.
Kterýž uzdravuje skroušené srdcem, a uvazuje bolesti jejich,
4 У юлтузларниң санини санайду; Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.
Kterýž sčítá počet hvězd, a každé z nich ze jména povolává.
5 Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур; Униң чүшиниши чәксиздур.
Velikýť jest Pán náš, a nesmírný v síle; rozumnosti jeho není počtu.
6 Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду; Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.
Pozdvihuje pokorných Hospodin, ale bezbožné snižuje až k zemi.
7 Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар; Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!
Zpívejte Hospodinu s díkčiněním, zpívejte žalmy Bohu našemu na citaře,
8 У асманни булутлар билән қаплитиду, Зиминға ямғурни бекитиду, Тағларда от-чөпләрни өстүриду;
Kterýž zastírá nebesa hustými oblaky, nastrojuje zemi déšť, a vyvodí trávu na horách.
9 Малларға озуқ, Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;
Kterýž dává hovadům potravu jejich, i mladým krkavcům, kteříž volají k němu.
10 Ат күчидин У зоқ алмайду; Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;
Nemáť v síle koně zalíbení, aniž se kochá v lejtkách muže udatného.
11 Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.
Líbost má Hospodin v těch, kteříž se ho bojí, a kteříž doufají v milosrdenství jeho.
12 Пәрвәрдигарни махтаңлар, и Йерусалим; Худайиңни мәдһийилә, и Зион.
Chval, Jeruzaléme, Hospodina, chval Boha svého, Sione.
13 Чүнки У дәрвазилириңниң тақақлирини мәһкәм қилиду; Сениңдә туруватқан пәрзәнтлириңгә бәхит-бәрикәт бәрди.
Nebo on utvrzuje závory bran tvých, požehnání udílí synům tvým u prostřed tebe.
14 У чәт-чегаралириңда арам-течлиқ жүргүзиду, Сени буғдайниң есили билән қанаәтләндүриду.
On působí v končinách tvých pokoj, a bělí pšeničnou nasycuje tě.
15 У Өз әмир-бешарәтлирини йәр йүзигә әвәтиду; Униң сөз-калами интайин тез жүгүриду.
On když vysílá na zemi rozkaz svůj, velmi rychle k vykonání běží slovo jeho.
16 У ақ қарни жуңдәк бериду, Қиравни күлләрдәк тарқитиду.
Onť dává sníh jako vlnu, jíním jako popelem posýpá.
17 Униң музини нан увақлиридәк қилип парчиливетиду; Униң соғуғи алдида ким туралисун?
Hází ledem svým jako skyvami; před zimou jeho kdo ostojí?
18 У сөзини әвәтип, уларни еритиду; Униң шамилини чиқирип, суларни аққузиду.
Vysílaje slovo své, rozpouští je; hned jakž povane větrem svým, anť tekou vody.
19 У Өз сөз-каламини Яқупқа, Бәлгүлимилирини һәм һөкүмлирини Исраилға аян қилиду;
Zvěstuje slovo své Jákobovi, ustanovení svá a soudy své Izraelovi.
20 У башқа һеч бир әлгә мундақ муамилә қилмиғандур; Униң һөкүмлирини болса, улар билип баққан әмәс. Һәмдусана!
Neučinilť tak žádnému národu, a protož soudů jeho nepoznali. Halelujah.

< Зәбур 147 >