< Зәбур 147 >
1 Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар! Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур; Худайимизни күйләңлар! Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.
讚美上主,因他是美善的,歌頌我主,因他是甘甜的;我主上主是應受讚美的。
2 Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;
上主重建了耶路撒冷城,完聚了四散的以色列民。
3 У көңли сунуқларни давалайду; Уларниң ярилирини таңиду.
他醫治了心靈破碎的人,也親自包紮了他的傷痕。
4 У юлтузларниң санини санайду; Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.
星辰的數目,全由上主制定,星辰的稱號,也都由他命名。
5 Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур; Униң чүшиниши чәксиздур.
我們的偉大上主,威能無比,他所具備的智慧不可估計。
6 Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду; Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.
上主將謙遜的人扶起,將蠻橫的人貶抑於地。
7 Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар; Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!
請歌唱聖詩稱頌上主,請彈琴詠讚我們天主!
8 У асманни булутлар билән қаплитиду, Зиминға ямғурни бекитиду, Тағларда от-чөпләрни өстүриду;
他以雲霧遮蔽高天,他將雨露賜給農田;他使青草生於群山,他造植物供人吃穿。
9 Малларға озуқ, Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;
他將食物賜給家畜,他養育啼叫的鴉雛。
10 Ат күчидин У зоқ алмайду; Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;
馬的壯力,他不歡喜;人的快腿,他不中意。
11 Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.
那敬愛上主的人,他纔歡喜;信賴他慈愛的人,他纔中意。
12 Пәрвәрдигарни махтаңлар, и Йерусалим; Худайиңни мәдһийилә, и Зион.
耶路撒冷,請您讚頌上主!熙雍,請您讚頌您的天主!
13 Чүнки У дәрвазилириңниң тақақлирини мәһкәм қилиду; Сениңдә туруватқан пәрзәнтлириңгә бәхит-бәрикәт бәрди.
他鞏固了您城門的橫閂,祝福您的子女在您中間。
14 У чәт-чегаралириңда арам-течлиқ жүргүзиду, Сени буғдайниң есили билән қанаәтләндүриду.
他使您的地界安靜不亂,用最好的麥麵使您飽餐。
15 У Өз әмир-бешарәтлирини йәр йүзигә әвәтиду; Униң сөз-калами интайин тез жүгүриду.
他向大地發出自己的語言,他的聖旨便立即迅速奔傳。
16 У ақ қарни жуңдәк бериду, Қиравни күлләрдәк тарқитиду.
他降雪像羊毛,他撒霜像塵宵。
17 Униң музини нан увақлиридәк қилип парчиливетиду; Униң соғуғи алдида ким туралисун?
他拋下冰雹,有如餅屑,因他的嚴寒,水便凍結;
18 У сөзини әвәтип, уларни еритиду; Униң шамилини чиқирип, суларни аққузиду.
他一發出他的語言,凍結即刻消溶,他一吹起和風,冰水即刻流動。
19 У Өз сөз-каламини Яқупқа, Бәлгүлимилирини һәм һөкүмлирини Исраилға аян қилиду;
他向雅各伯曉示了自己的言語,他向以色列啟示了自己的誡律。
20 У башқа һеч бир әлгә мундақ муамилә қилмиғандур; Униң һөкүмлирини болса, улар билип баққан әмәс. Һәмдусана!
他從未如此恩待過其他的民族,沒有向他們宣示過自己的法律。