Зәбур 146

1 Һәмдусана! И җеним, Пәрвәрдигарни мәдһийилә!

Louez l'Éternel! Mon âme, loue l'Éternel!

2 Мән һаят болсамла, Пәрвәрдигарни мәдһийиләймән; Вуҗудум бар болсила Худайимға күй ейтимән.

Je louerai l'Éternel tant que je vivrai; Je célébrerai mon Dieu, tant que j'existerai.

3 Есилзадиләргиму, Инсан балисиғиму таянмаңлар, Уларда һеч мәдәт-ниҗатлиқ йоқтур.

Ne mettez pas votre confiance dans les grands de la terre, Ni dans les hommes mortels, qui ne sauraient délivrer.

4 Мана, униң нәпәси кетиду, У өз туприғиға қайтип кетиду; Шу күндила арзу-нийәтлири йоқап кетиду.

Leur souffle s'en va: ils retournent à la poussière. Et ce jour-là, leurs desseins sont anéantis.

5 Яқупниң Тәңриси мәдәткари болған адәм, Пәрвәрдигар Худасини өз үмүти қилған адәм бәхитликтур!

Heureux l'homme qui a le Dieu de Jacob pour appui, Et qui met son espoir en l'Éternel, son Dieu.

6 У асманларни, зиминни, Деңизни һәм униңда бар мәвҗудатларни яратқандур; У һәқиқәт-садақәттә мәңгү туриду;

C'est le Dieu qui a fait les cieux et la terre, La mer et tout ce qui s'y trouve; Qui demeure fidèle éternellement;

7 Езилгүчиләр үчүн У һөкүм сүриду; Ач қалғанларға нан бериду. Пәрвәрдигар мәһбусларни азат қилиду;

Qui fait droit aux opprimés; Qui donne de la nourriture à ceux qui ont faim.

8 Пәрвәрдигар корларниң көзлирини ачиду; Пәрвәрдигар егилип қалғанларни турғузиду; Пәрвәрдигар һәққанийларни сөйиду.

L'Éternel rend la liberté aux captifs; L'Éternel ouvre les yeux des aveugles; L'Éternel redresse ceux qui sont courbés; L'Éternel aime les justes.

9 Пәрвәрдигар мусапирлардин хәвәр алиду; Житим-йесирләрни, тул хотунни йөләйду; Бирақ рәзилләрниң йолини әгир-бүгри қилиду.

L'Éternel protège les étrangers; Il soutient l'orphelin et la veuve; Mais il rend tortueuse la voie suivie par les méchants.

10 Пәрвәрдигар мәңгүгә һөкүм сүриду; И Зион, сениң Худайиң дәвирдин-дәвиргичә һөкүм сүриду! Һәмдусана!

L'Éternel régnera éternellement. Sion, ton Dieu subsiste d'âge en âge! Louez l'Éternel!