Зәбур 146

1 Һәмдусана! И җеним, Пәрвәрдигарни мәдһийилә!

Praise the LORD. Praise the LORD, my soul.

2 Мән һаят болсамла, Пәрвәрдигарни мәдһийиләймән; Вуҗудум бар болсила Худайимға күй ейтимән.

While I live, I will praise the LORD. I will sing praises to my God as long as I exist.

3 Есилзадиләргиму, Инсан балисиғиму таянмаңлар, Уларда һеч мәдәт-ниҗатлиқ йоқтур.

Do not put your trust in princes, each a son of man in whom there is no help.

4 Мана, униң нәпәси кетиду, У өз туприғиға қайтип кетиду; Шу күндила арзу-нийәтлири йоқап кетиду.

His spirit departs, and he returns to the earth. In that very day, his thoughts perish.

5 Яқупниң Тәңриси мәдәткари болған адәм, Пәрвәрдигар Худасини өз үмүти қилған адәм бәхитликтур!

Blessed is the one who has the God of Jacob for his help, whose hope is in the LORD his God,

6 У асманларни, зиминни, Деңизни һәм униңда бар мәвҗудатларни яратқандур; У һәқиқәт-садақәттә мәңгү туриду;

who made heaven and earth, the sea, and all that is in them; who keeps truth forever;

7 Езилгүчиләр үчүн У һөкүм сүриду; Ач қалғанларға нан бериду. Пәрвәрдигар мәһбусларни азат қилиду;

who executes justice for the oppressed; who gives food to the hungry. The LORD frees the prisoners.

8 Пәрвәрдигар корларниң көзлирини ачиду; Пәрвәрдигар егилип қалғанларни турғузиду; Пәрвәрдигар һәққанийларни сөйиду.

The LORD opens the eyes of the blind. The LORD raises up those who are bowed down. The LORD loves the righteous.

9 Пәрвәрдигар мусапирлардин хәвәр алиду; Житим-йесирләрни, тул хотунни йөләйду; Бирақ рәзилләрниң йолини әгир-бүгри қилиду.

The LORD preserves the foreigners. He upholds the fatherless and widow, but the way of the wicked he turns upside down.

10 Пәрвәрдигар мәңгүгә һөкүм сүриду; И Зион, сениң Худайиң дәвирдин-дәвиргичә һөкүм сүриду! Һәмдусана!

The LORD will reign forever; your God, O Zion, to all generations. Praise the LORD.