Зәбур 143
1 Давут язған күй: — Пәрвәрдигар, дуайимни аңлиғайсән; Йелинишлиримға қулақ салғайсән; Һәқиқәт-садақитиңдә һәм һәққанийитиңдә маңа җавап бәргәйсән.
Доамне, аскултэ-мь ругэчуня, плякэ-Ць урекя ла черериле меле! Аскултэ-мэ ын крединчошия ши дрептатя Та!
2 Өз қулуңни сораққа тартишқа турмиғайсән; Чүнки нәзириңдә тирикләрниң һеч бири һәққаний испатланмайду.
Ну интра ла жудекатэ ку робул Тэу! Кэч ничун ом виу ну есте фэрэ приханэ ынаинтя Та.
3 Чүнки дүшмән җенимға зиянкәшлик қилмақта, У һаятимни дәпсәндә қилди; Мени худди өлгили узун болғанлардәк, Қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилиду.
Врэжмашул ымь урмэреште суфлетул, ымь калкэ вяца ын пичоаре ла пэмынт: мэ фаче сэ локуеск ын ынтунерик, ка чей че ау мурит де мултэ време.
4 Шуңа роһум ичимдә түгишәй дәп қалди; Ичимдә қәлбим сунди.
Ымь есте мыхнит духул ын мине, ымь есте тулбуратэ инима ынэунтрул меу.
5 Мән қедимки күнләрни әсләймән; Сениң барлиқ қилғанлириң үстидә сеғинип ойлинимән; Қоллириң ишлигәнлирини хиялимдин өткүзимән.
Мь-адук аминте де зилеле де одиниоарэ, мэ гындеск ла тоате лукрэриле Тале, куӂет ла лукраря мынилор Тале.
6 Қоллиримни Саңа қарап созуп интилимән; Җеним чаңқиған зиминдәк Саңа тәшнадур. (Селаһ)
Ымь ынтинд мыниле спре Тине; ымь суспинэ суфлетул дупэ Тине ка ун пэмынт ускат.
7 Маңа тездин җавап бәргәйсән, и Пәрвәрдигар; Роһум һалидин кетиду; Дидариңни мәндин йошурмиғайсән; Болмиса мән һаңға чүшидиғанлардәк болимән.
Грэбеште де м-аскултэ, Доамне! Ми се топеште духул: ну-мь аскунде Фаца Та! Кэч аш ажунӂе атунч ка чей че се кобоарэ ын гроапэ.
8 Меһир-муһәббитиңни таң сәһәрдә аңлатқайсән; Чүнки таянғиним Сән; Меңишим керәк болған йолни маңа билдүргәйсән; Чүнки җеним Саңа тәлмүрүп қарайду;
Фэ-мэ сэ ауд дис-де-диминяцэ бунэтатя Та, кэч мэ ынкред ын Тине. Аратэ-мь каля пе каре требуе сэ умблу, кэч ла Тине ымь ыналц суфлетул.
9 Мени қутулдурғайсән, и Пәрвәрдигар, дүшмәнлиримдин; Башпанаһ издәп Сениң йениңға қачимән.
Скапэ-мэ де врэжмаший мей, Доамне, кэч ла Тине каут адэпост!
10 Өз ирадәңгә әмәл қилишимқа мени үгәткәйсән; Чүнки Сән мениң Худайимдурсән; Сениң меһриван Роһуң мени түптүз зиминда йетәклигәй;
Ынвацэ-мэ сэ фак воя Та, кэч Ту ешть Думнезеул меу! Духул Тэу чел бун сэ мэ кэлэузяскэ пе каля чя дряптэ!
11 Өз нам-шөһритиң үчүн мени җанландурғайсән, и Пәрвәрдигар; Өз һәққанийитиңдә җенимни аваричиликтин азат қилғайсән.
Пентру Нумеле Тэу, Доамне, ынвиорязэ-мэ; ын дрептатя Та, скоате-мь суфлетул дин неказ!
12 Һәм меһри-шәпқитиңдә дүшмәнлиримни үзүп ташливәткәйсән; Җенимни хар қилғанларниң һәммисини һалак қилғайсән; Чүнки мән Сениң қулуңдурмән.
Ын бунэтатя Та, нимичеште пе врэжмаший мей ши перде пе тоць потривничий суфлетулуй меу, кэч еу сунт робул Тэу.
