< Зәбур 143 >

1 Давут язған күй: — Пәрвәрдигар, дуайимни аңлиғайсән; Йелинишлиримға қулақ салғайсән; Һәқиқәт-садақитиңдә һәм һәққанийитиңдә маңа җавап бәргәйсән.
Un psaume de David. Écoute ma prière, Yahvé. Écoutez mes requêtes. Dans ta fidélité et ta justice, soulage-moi.
2 Өз қулуңни сораққа тартишқа турмиғайсән; Чүнки нәзириңдә тирикләрниң һеч бири һәққаний испатланмайду.
N'entre pas en jugement avec ton serviteur, car à tes yeux, aucun homme vivant n'est juste.
3 Чүнки дүшмән җенимға зиянкәшлик қилмақта, У һаятимни дәпсәндә қилди; Мени худди өлгили узун болғанлардәк, Қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилиду.
Car l'ennemi poursuit mon âme. Il a réduit ma vie à néant. Il m'a fait vivre dans des endroits sombres, comme ceux qui sont morts depuis longtemps.
4 Шуңа роһум ичимдә түгишәй дәп қалди; Ичимдә қәлбим сунди.
C'est pourquoi mon esprit est bouleversé au-dedans de moi. Mon cœur en moi est désolé.
5 Мән қедимки күнләрни әсләймән; Сениң барлиқ қилғанлириң үстидә сеғинип ойлинимән; Қоллириң ишлигәнлирини хиялимдин өткүзимән.
Je me souviens des jours d'autrefois. Je médite sur tous vos faits et gestes. Je contemple le travail de vos mains.
6 Қоллиримни Саңа қарап созуп интилимән; Җеним чаңқиған зиминдәк Саңа тәшнадур. (Селаһ)
J'ai étendu mes mains vers vous. Mon âme a soif de toi, comme une terre desséchée. (Selah)
7 Маңа тездин җавап бәргәйсән, и Пәрвәрдигар; Роһум һалидин кетиду; Дидариңни мәндин йошурмиғайсән; Болмиса мән һаңға чүшидиғанлардәк болимән.
Dépêche-toi de me répondre, Yahvé. Mon esprit s'effondre. Ne me cachez pas votre visage, afin que je ne devienne pas comme ceux qui descendent dans la fosse.
8 Меһир-муһәббитиңни таң сәһәрдә аңлатқайсән; Чүнки таянғиним Сән; Меңишим керәк болған йолни маңа билдүргәйсән; Чүнки җеним Саңа тәлмүрүп қарайду;
Fais-moi entendre ta bonté dès le matin, car j'ai confiance en toi. Fais-moi connaître le chemin dans lequel je dois marcher, car j'élève mon âme vers toi.
9 Мени қутулдурғайсән, и Пәрвәрдигар, дүшмәнлиримдин; Башпанаһ издәп Сениң йениңға қачимән.
Délivre-moi, Yahvé, de mes ennemis. Je me réfugie auprès de vous pour me cacher.
10 Өз ирадәңгә әмәл қилишимқа мени үгәткәйсән; Чүнки Сән мениң Худайимдурсән; Сениң меһриван Роһуң мени түптүз зиминда йетәклигәй;
Apprends-moi à faire ta volonté, car tu es mon Dieu. Votre esprit est bon. Conduis-moi dans le pays de la droiture.
11 Өз нам-шөһритиң үчүн мени җанландурғайсән, и Пәрвәрдигар; Өз һәққанийитиңдә җенимни аваричиликтин азат қилғайсән.
Ranime-moi, Yahvé, à cause de ton nom. Dans ta justice, fais sortir mon âme de la détresse.
12 Һәм меһри-шәпқитиңдә дүшмәнлиримни үзүп ташливәткәйсән; Җенимни хар қилғанларниң һәммисини һалак қилғайсән; Чүнки мән Сениң қулуңдурмән.
Dans ta bonté, retranche mes ennemis, et détruis tous ceux qui affligent mon âme, car je suis votre serviteur.

< Зәбур 143 >