< Зәбур 143 >
1 Давут язған күй: — Пәрвәрдигар, дуайимни аңлиғайсән; Йелинишлиримға қулақ салғайсән; Һәқиқәт-садақитиңдә һәм һәққанийитиңдә маңа җавап бәргәйсән.
A Psalm of David, when his son Absalom was pursuing him. O Lord, hear my prayer. Incline your ear to my supplication in your truth. Heed me according to your justice.
2 Өз қулуңни сораққа тартишқа турмиғайсән; Чүнки нәзириңдә тирикләрниң һеч бири һәққаний испатланмайду.
And do not enter into judgment with your servant. For all the living will not be justified in your sight.
3 Чүнки дүшмән җенимға зиянкәшлик қилмақта, У һаятимни дәпсәндә қилди; Мени худди өлгили узун болғанлардәк, Қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилиду.
For the enemy has pursued my soul. He has lowered my life to the earth. He has stationed me in darkness, like the dead of ages past.
4 Шуңа роһум ичимдә түгишәй дәп қалди; Ичимдә қәлбим сунди.
And my spirit has been in anguish over me. My heart within me has been disturbed.
5 Мән қедимки күнләрни әсләймән; Сениң барлиқ қилғанлириң үстидә сеғинип ойлинимән; Қоллириң ишлигәнлирини хиялимдин өткүзимән.
I have called to mind the days of antiquity. I have been meditating on all your works. I have meditated on the workings of your hands.
6 Қоллиримни Саңа қарап созуп интилимән; Җеним чаңқиған зиминдәк Саңа тәшнадур. (Селаһ)
I have extended my hands to you. My soul is like a land without water before you.
7 Маңа тездин җавап бәргәйсән, и Пәрвәрдигар; Роһум һалидин кетиду; Дидариңни мәндин йошурмиғайсән; Болмиса мән һаңға чүшидиғанлардәк болимән.
O Lord, heed me quickly. My spirit has grown faint. Do not turn your face away from me, lest I become like those who descend into the pit.
8 Меһир-муһәббитиңни таң сәһәрдә аңлатқайсән; Чүнки таянғиним Сән; Меңишим керәк болған йолни маңа билдүргәйсән; Чүнки җеним Саңа тәлмүрүп қарайду;
Make me hear your mercy in the morning. For I have hoped in you. Make known to me the way that I should walk. For I have lifted up my soul to you.
9 Мени қутулдурғайсән, и Пәрвәрдигар, дүшмәнлиримдин; Башпанаһ издәп Сениң йениңға қачимән.
O Lord, rescue me from my enemies. I have fled to you.
10 Өз ирадәңгә әмәл қилишимқа мени үгәткәйсән; Чүнки Сән мениң Худайимдурсән; Сениң меһриван Роһуң мени түптүз зиминда йетәклигәй;
Teach me to do your will. For you are my God. Your good Spirit will lead me into the righteous land.
11 Өз нам-шөһритиң үчүн мени җанландурғайсән, и Пәрвәрдигар; Өз һәққанийитиңдә җенимни аваричиликтин азат қилғайсән.
For the sake of your name, O Lord, you will revive me in your fairness. You will lead my soul out of tribulation.
12 Һәм меһри-шәпқитиңдә дүшмәнлиримни үзүп ташливәткәйсән; Җенимни хар қилғанларниң һәммисини һалак қилғайсән; Чүнки мән Сениң қулуңдурмән.
And you will scatter my enemies in your mercy. And you will destroy all those who afflict my soul. For I am your servant.