< Зәбур 141 >

1 Давут язған күй: — Пәрвәрдигар, мән Саңа нида қилдим; Йенимға тездин кәлгәйсән; Саңа нида қилғинимда авазимни аңлиғайсән.
Psaume de David. Yahweh, je t'invoque; hâte-toi de venir vers moi; prête l'oreille à ma voix, quand je t'invoque.
2 Дуайимни аңлиғиниңда, Саңа сунулған хушбуйдәк йеқимлиқ болсун, Қолумниң көтирилиши сунулған кәчлик қурбанлиқтәк қобул болсун.
Que ma prière soit devant ta face comme l'encens, et l'élévation de mes mains comme l'offrande du soir!
3 Ағзим алдида күзәтчи турғузғайсән, и Пәрвәрдигар; Ләвлирим дәрвазисини сақлиғайсән;
Yahweh, mets une garde à ma bouche, une sentinelle à la porte de mes lèvres.
4 Көңлүмни һеч қандақ яман ишқа, Қәбиһлик қилғучиларға шерик болуп, рәзиллик қилишқа майил қилмиғайсән. Мени уларниң немәтлиридин һеч йегүзмигәйсән!
N'incline pas mon cœur vers des choses mauvaises; ne l'incline pas à se livrer à des actes de méchanceté avec les hommes qui commettent l'iniquité; que je ne prenne aucune part à leurs festins!
5 Һәққаний адәм мени урсун — Бу маңа меһриванлиқтур; Маңа тәнбиһ бәрсун — Бу болса, бешим рәт қилмайдиған, қуюлған есил майдәк болиду. Чүнки мениң дуайим йәнила шуларниң рәзилликлиригә қарши болиду.
Que le juste me frappe, c'est une faveur; qu'il me reprenne, c'est un parfum sur ma tête; ma tête ne le refusera pas, car alors je n'opposerai que ma prière à leurs mauvais desseins.
6 Уларниң һакимлири тик ярлардин ташливетилгәндә, [Хәлиқ] мениң сөзлиримни аңлайду; Чүнки бу сөзләр шериндур.
Mais bientôt leurs chefs seront précipités le long des rochers; et l'on écoutera mes paroles, car elles sont agréables.
7 Бириси отун ярғанда йәргә чечилған йериндилардәк, Мана, устиханлиримиз тәһтисара ишиги алдида чечиветилди; (Sheol h7585)
Comme lorsqu'on laboure et que l'on ameublit la terre, ainsi nos ossements sont semés au bord du schéol. (Sheol h7585)
8 Бәрһәқ, көзлирим Саңила тикилип қарайду, Пәрвәрдигар Рәббим; Саңа тайинимән; Җенимни харап қилип ташливәтмигәйсән.
Car vers toi, Seigneur Yahweh, je tourne mes yeux; auprès de toi je cherche un refuge: n'abandonne pas mon âme!
9 Уларниң маңа салған қилтиғидин, Қәбиһлик қилғучиларниң қапқанлиридин мени сақлиғайсән;
Préserve-moi des pièges qu'ils me tendent, des embûches de ceux qui font le mal!
10 Рәзилләр өзиниң торлириға жиқилсун, Мән болсам — өтүп кетимән.
Que les méchants tombent dans leurs propres filets, et que j'échappe en même temps!

< Зәбур 141 >