< Зәбур 141 >
1 Давут язған күй: — Пәрвәрдигар, мән Саңа нида қилдим; Йенимға тездин кәлгәйсән; Саңа нида қилғинимда авазимни аңлиғайсән.
Aw Angraeng, nang to kang kawk; kai khaeah karangah angzo ah; nang kang kawk naah, ka lok hae tahngai pae ah.
2 Дуайимни аңлиғиниңда, Саңа сунулған хушбуйдәк йеқимлиқ болсун, Қолумниң көтирилиши сунулған кәчлик қурбанлиқтәк қобул болсун.
Lawk ka thuihaih to na hmaa ah hmuihoih baktih, ka payangh ih ban loe duembang ah sak ih angbawnhaih baktiah om nasoe.
3 Ағзим алдида күзәтчи турғузғайсән, и Пәрвәрдигар; Ләвлирим дәрвазисини сақлиғайсән;
Aw Angraeng, ka pakha ah toepkung to na suem pae ah; kai ih pahni thok hae na toep pae ah.
4 Көңлүмни һеч қандақ яман ишқа, Қәбиһлик қилғучиларға шерик болуп, рәзиллик қилишқа майил қилмиғайсән. Мени уларниң немәтлиридин һеч йегүзмигәйсән!
Kahoih ai hmuen to sak hanah, kai ih palung hae kahoih ai hmuen sah kaminawk hoi nawnto paqoi hmah; nihcae ih caaknaeknawk doeh na pacah hmah.
5 Һәққаний адәм мени урсун — Бу маңа меһриванлиқтур; Маңа тәнбиһ бәрсун — Бу болса, бешим рәт қилмайдиған, қуюлған есил майдәк болиду. Чүнки мениң дуайим йәнила шуларниң рәзилликлиригә қарши болиду.
Katoeng kami mah kai na bop nasoe, to tiah ang bohhaih loe amlunghaih ah ni om tih; zoeh doeh na zoeh nasoe, ka lu hanah kahoih koek situi ah ni om tih, ka lu mah angmaa mak ai. Toe sethaih sah kaminawk mah sak ih hmuennawk pongah lawk ka thuih vop.
6 Уларниң һакимлири тик ярлардин ташливетилгәндә, [Хәлиқ] мениң сөзлиримни аңлайду; Чүнки бу сөзләр шериндур.
Nihcae ukkungnawk amngoe taengah vah o naah loe, ka thuih ih loknawk loe luep pongah, nihcae mah ka thuih ih loknawk to thaih o.
7 Бириси отун ярғанда йәргә чечилған йериндилардәк, Мана, устиханлиримиз тәһтисара ишиги алдида чечиветилди; (Sheol )
Thing to boeng moe, long ah pakhoih baktih toengah, taprong taengah kaicae ih ahuhnawk to a haeh o phang. (Sheol )
8 Бәрһәқ, көзлирим Саңила тикилип қарайду, Пәрвәрдигар Рәббим; Саңа тайинимән; Җенимни харап қилип ташливәтмигәйсән.
Toe, Aw Angraeng Sithaw, ka mik mah loe nang ni ang danh; kai loe nang khaeah ni kam ha; ka hinghaih hae raihaih hoiah na caeh taak hmah.
9 Уларниң маңа салған қилтиғидин, Қәбиһлик қилғучиларниң қапқанлиридин мени сақлиғайсән;
Kai han patung ih thaang hoi kasae sah kaminawk mah patung ih dongnawk thung hoiah na loisak ah.
10 Рәзилләр өзиниң торлириға жиқилсун, Мән болсам — өтүп кетимән.
Ka loih pacoengah, kasae sah kaminawk loe angmacae ih palok pongah aman o nasoe.