< Зәбур 140 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Рәзил адәмдин, и Пәрвәрдигар, мени азат қилғайсән; Зораван кишидин мени сақлиғайсән.
Скапэ-мэ, Доамне, де оамений чей рэй! Пэзеште-мэ де оамений асуприторь,
2 Улар көңлидә яманлиқларни ойлимақта; Улар һәр күни җәм болушуп уруш чиқармақчи.
каре куӂетэ лукрурь реле ын инима лор ши сунт тотдяуна гата сэ ацыце рэзбоюл!
3 Тилини иланниңкидәк иштик қилиду; Кобра иланниң зәһири ләвлири астида туриду; (Селаһ)
Ей ышь аскут лимба ка ун шарпе, ау пе бузе о отравэ де нэпыркэ.
4 Рәзил адәмниң қоллиридин мени аман қилиғайсән, и Пәрвәрдигар; Путлиримни путлашни қәстләйдиған зораван кишидин сақлиғайсән.
Пэзеште-мэ, Доамне, де мыниле челуй рэу! Фереште-мэ де оамений асуприторь, каре се гындеск сэ мэ добоаре!
5 Тәкәббурлар мән үчүн қилтақ, таниларни йошуруп тәйярлиди; Йол бойида тор яйди, Мән үчүн қапқанларни салди; (Селаһ)
Ниште ынгымфаць ымь ынтинд курсе ши лацурь, пун рецеле де-а лунгул друмулуй ши ымь ынтинд капкане.
6 Мән Пәрвәрдигарға: «Сән мениң Тәңримдурсән» — дедим; Йелинишлирим садасиға қулақ салғайсән, и Пәрвәрдигар;
Еу зик Домнулуй: „Ту ешть Думнезеул меу! Я аминте, Доамне, ла гласул ругэчунилор меле!
7 Пәрвәрдигар Рәб ниҗатлиғимниң күчидур; Сән җәң күнидә бешимни йепип қоғдиғансән.
Доамне Думнезеуле, тэрия мынтуирий меле, Ту-мь акоперь капул ын зиуа луптей.”
8 Рәзил адәмниң үмүтини иҗабәт қилмиғайсән, и Пәрвәрдигар; Уларниң һейлилирини аққузмиғайсән; Болмиса өзлирини чоң тутувалиду. (Селаһ)
Ну ымплини, Доамне, доринцеле челуй рэу, ну лэса сэ-й избутяскэ плануриле, ка сэ ну се фэляскэ!
9 Мени қоршивалғанларниң болса, Ләвлиридин чиққан шумлуқ уларниң өз бешиға чүшсун;
Асупра капулуй челор че мэ ынконжоарэ сэ кадэ нелеӂюиря бузелор лор!
10 Үстигә чоғлар яғдурулсун; Улар отқа, Қайтидин чиқалмиғидәк һаңларға ташливетилсун;
Кэрбунь априншь сэ кадэ песте ей! Ын фок сэ фие арункаць, ын адынкурь, де унде сэ ну се май скоале!
11 Тили чеқимчи адәмниң йәр йүзидә орни болмисун; Балаю-апәт зораванларни түгәшкичә овлайду;
Омул ку лимба минчиноасэ ну се ынтэреште пе пэмынт ши пе омул асупритор ненорочиря ыл паште ши-л дуче ла перзание.
12 Мән билимәнки, Пәрвәрдигар езилгәнләрниң дәвасини сорайду, Йоқсулниң һәққини елип бериду;
Штиу кэ Домнул фаче дрептате челуй обиждуит, дрептате челор липсиць.
13 Бәрһәқ, һәққанийлар намиңға тәшәккүр ейтиду; Көңли дуруслар һозуруңда яшайду.
Да, чей неприхэниць вор лэуда Нумеле Тэу, оамений фэрэ приханэ вор локуи ынаинтя Та.

< Зәбур 140 >