Зәбур 140
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Рәзил адәмдин, и Пәрвәрдигар, мени азат қилғайсән; Зораван кишидин мени сақлиғайсән.
Psalmus David, in finem. Eripe me Domine ab homine malo: a viro iniquo eripe me.
2 Улар көңлидә яманлиқларни ойлимақта; Улар һәр күни җәм болушуп уруш чиқармақчи.
Qui cogitaverunt iniquitates in corde: tota die constituebant praelia.
3 Тилини иланниңкидәк иштик қилиду; Кобра иланниң зәһири ләвлири астида туриду; (Селаһ)
Acuerunt linguas suas sicut serpentes: venenum aspidum sub labiis eorum.
4 Рәзил адәмниң қоллиридин мени аман қилиғайсән, и Пәрвәрдигар; Путлиримни путлашни қәстләйдиған зораван кишидин сақлиғайсән.
Custodi me Domine de manu peccatoris: et ab hominibus iniquis eripe me. Qui cogitaverunt supplantare gressus meos:
5 Тәкәббурлар мән үчүн қилтақ, таниларни йошуруп тәйярлиди; Йол бойида тор яйди, Мән үчүн қапқанларни салди; (Селаһ)
absconderunt superbi laqueum mihi: Et funes extenderunt in laqueum: iuxta iter scandalum posuerunt mihi.
6 Мән Пәрвәрдигарға: «Сән мениң Тәңримдурсән» — дедим; Йелинишлирим садасиға қулақ салғайсән, и Пәрвәрдигар;
Dixi Domino: Deus meus es tu: exaudi Domine vocem deprecationis meae.
7 Пәрвәрдигар Рәб ниҗатлиғимниң күчидур; Сән җәң күнидә бешимни йепип қоғдиғансән.
Domine, Domine virtus salutis meae: obumbrasti super caput meum in die belli:
8 Рәзил адәмниң үмүтини иҗабәт қилмиғайсән, и Пәрвәрдигар; Уларниң һейлилирини аққузмиғайсән; Болмиса өзлирини чоң тутувалиду. (Селаһ)
Ne tradas me Domine a desiderio meo peccatori: cogitaverunt contra me, ne derelinquas me, ne forte exaltentur.
9 Мени қоршивалғанларниң болса, Ләвлиридин чиққан шумлуқ уларниң өз бешиға чүшсун;
Caput circuitus eorum: labor labiorum ipsorum operiet eos.
10 Үстигә чоғлар яғдурулсун; Улар отқа, Қайтидин чиқалмиғидәк һаңларға ташливетилсун;
Cadent super eos carbones, in ignem deiicies eos: in miseriis non subsistent.
11 Тили чеқимчи адәмниң йәр йүзидә орни болмисун; Балаю-апәт зораванларни түгәшкичә овлайду;
Vir linguosus non dirigetur in terra: virum iniustum mala capient in interitu.
12 Мән билимәнки, Пәрвәрдигар езилгәнләрниң дәвасини сорайду, Йоқсулниң һәққини елип бериду;
Cognovi quia faciet Dominus iudicium inopis: et vindictam pauperum.
13 Бәрһәқ, һәққанийлар намиңға тәшәккүр ейтиду; Көңли дуруслар һозуруңда яшайду.
Verumtamen iusti confitebuntur nomini tuo: et habitabunt recti cum vultu tuo.
