< Зәбур 140 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Рәзил адәмдин, и Пәрвәрдигар, мени азат қилғайсән; Зораван кишидин мени сақлиғайсән.
TO THE OVERSEER. A PSALM OF DAVID. Deliver me, O YHWH, from an evil man, Keep me from one of violence.
2 Улар көңлидә яманлиқларни ойлимақта; Улар һәр күни җәм болушуп уруш чиқармақчи.
Who have devised evils in the heart, All the day they assemble [for] wars.
3 Тилини иланниңкидәк иштик қилиду; Кобра иланниң зәһири ләвлири астида туриду; (Селаһ)
They sharpened their tongue as a serpent, Poison of a viper [is] under their lips. (Selah)
4 Рәзил адәмниң қоллиридин мени аман қилиғайсән, и Пәрвәрдигар; Путлиримни путлашни қәстләйдиған зораван кишидин сақлиғайсән.
Preserve me, YHWH, from the hands of the wicked, Keep me from one of violence, Who have devised to overthrow my steps.
5 Тәкәббурлар мән үчүн қилтақ, таниларни йошуруп тәйярлиди; Йол бойида тор яйди, Мән үчүн қапқанларни салди; (Селаһ)
The proud hid a snare for me—and cords, They spread a net by the side of the path, They have set snares for me. (Selah)
6 Мән Пәрвәрдигарға: «Сән мениң Тәңримдурсән» — дедим; Йелинишлирим садасиға қулақ салғайсән, и Пәрвәрдигар;
I have said to YHWH, “You [are] my God, Hear, YHWH, the voice of my supplications.”
7 Пәрвәрдигар Рәб ниҗатлиғимниң күчидур; Сән җәң күнидә бешимни йепип қоғдиғансән.
O YHWH, my Lord, strength of my salvation, You have covered my head in the day of armor.
8 Рәзил адәмниң үмүтини иҗабәт қилмиғайсән, и Пәрвәрдигар; Уларниң һейлилирини аққузмиғайсән; Болмиса өзлирини чоң тутувалиду. (Селаһ)
Do not grant, O YHWH, the desires of the wicked, Do not bring forth his wicked scheme, They are high. (Selah)
9 Мени қоршивалғанларниң болса, Ләвлиридин чиққан шумлуқ уларниң өз бешиға чүшсун;
The chief of my surrounders, The perverseness of their lips covers them.
10 Үстигә чоғлар яғдурулсун; Улар отқа, Қайтидин чиқалмиғидәк һаңларға ташливетилсун;
They cause burning coals to fall on themselves, He casts them into fire, Into deep pits—they do not arise.
11 Тили чеқимчи адәмниң йәр йүзидә орни болмисун; Балаю-апәт зораванларни түгәшкичә овлайду;
A talkative man is not established in the earth, One of violence—evil hunts to overflowing.
12 Мән билимәнки, Пәрвәрдигар езилгәнләрниң дәвасини сорайду, Йоқсулниң һәққини елип бериду;
I have known that YHWH executes The judgment of the afflicted, The judgment of the needy.
13 Бәрһәқ, һәққанийлар намиңға тәшәккүр ейтиду; Көңли дуруслар һозуруңда яшайду.
Surely the righteous give thanks to Your Name, The upright dwell with Your presence!

< Зәбур 140 >