Зәбур 14

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Ахмақ киши көңлидә: «Һеч бир Худа йоқ» — дәйду. Улар чириклишип, жиркиничлик қәбиһликни қилишти; Уларниң ичидә меһриванлиқ қилғучи йоқтур;

うたのかみに謳はしめたるダビデのうた 愚なるものは心のうちに神なしといへり かれらは腐れたり かれらは憎むべき事をなせり 善をおこなふ者なし

2 Пәрвәрдигар әрштә туруп, адәм балилирини күзитип: «Бу инсанларниң арисида инсапни чүшинидиған бирәрси бармиду? Худани издәйдиғанлар бармиду?

ヱホバ天より人の子をのぞみみて悟るもの神をたづぬる者ありやと見たまひしに

3 Һәммә адәм йолдин чиқти, Һәммә адәм чириклишип кәтти, Меһриванлиқ қилғучи йоқ, һәтта бириму йоқтур.

みな逆きいでてことごとく腐れたり 善をなすものなし一人だになし

4 Нанни йегәндәк Мениң хәлқимни жутувалған бу қәбиһлик қилғучилар һеч немини билмәмду?» — дәйду. Улар Пәрвәрдигарға һеч бир илтиҗа қилмайду.

不義をおこなふ者はみな智覚なきか かれらは物くふごとくわが民をくらひ またヱホバをよぶことをせざるなり

5 Мана уларни ғайәт зор қорқунуч басти; Чүнки Худа һәққанийларниң дәвридидур.

視よかかる時かれらは大におそれたり 神はただしきものの類のなかに在せばなり

6 «Силәр езилгәнләрниң көңлигә пүккән үмүтини йоқ қилмақчи болисиләр; Бирақ Пәрвәрдигар униң башпанаһидур!»

なんぢらは苦しめるものの謀略をあなどり辱かしむ されどヱホバはその避所なり

7 Аһ, Исраилниң ниҗатлиғи Зиондин чиқип кәлгән болса еди! Пәрвәрдигар Өз хәлқини асарәттин чиқирип, Азатлиққа ериштүргән чағда, Яқуп шатлиниду, Исраил хошаллиниду!

ねがはくはシオンよりイスラエルの救のいでんことを ヱホバその民のとらはれたるを返したまふときヤコブはよろこびイスラエルは樂まん