< Зәбур 14 >
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Ахмақ киши көңлидә: «Һеч бир Худа йоқ» — дәйду. Улар чириклишип, жиркиничлик қәбиһликни қилишти; Уларниң ичидә меһриванлиқ қилғучи йоқтур;
Au maître-chantre. — De David. L'insensé a dit en son coeur: «Il n'y a pas de Dieu!» Les hommes se sont corrompus: leur conduite est abominable; Il n'y a personne qui fasse le bien.
2 Пәрвәрдигар әрштә туруп, адәм балилирини күзитип: «Бу инсанларниң арисида инсапни чүшинидиған бирәрси бармиду? Худани издәйдиғанлар бармиду?
Des cieux l'Éternel abaisse son regard sur les fils des hommes, Pour voir s'il y a quelque homme intelligent, Et qui cherche Dieu.
3 Һәммә адәм йолдин чиқти, Һәммә адәм чириклишип кәтти, Меһриванлиқ қилғучи йоқ, һәтта бириму йоқтур.
Ils se sont tous détournés, ils se sont pervertis tous ensemble; Il n'y en a pas qui fasse le bien, Non, pas même un seul!
4 Нанни йегәндәк Мениң хәлқимни жутувалған бу қәбиһлик қилғучилар һеч немини билмәмду?» — дәйду. Улар Пәрвәрдигарға һеч бир илтиҗа қилмайду.
Sont-ils donc sans intelligence, tous ces ouvriers d'iniquité? Ils dévorent mon peuple comme on mange du pain; Ils n'invoquent point l'Éternel.
5 Мана уларни ғайәт зор қорқунуч басти; Чүнки Худа һәққанийларниң дәвридидур.
Ils seront saisis d'une terreur soudaine; Car Dieu est au milieu de la race juste.
6 «Силәр езилгәнләрниң көңлигә пүккән үмүтини йоқ қилмақчи болисиләр; Бирақ Пәрвәрдигар униң башпанаһидур!»
Vous voudriez faire échouer les desseins du malheureux; Mais l'Éternel est son refuge!
7 Аһ, Исраилниң ниҗатлиғи Зиондин чиқип кәлгән болса еди! Пәрвәрдигар Өз хәлқини асарәттин чиқирип, Азатлиққа ериштүргән чағда, Яқуп шатлиниду, Исраил хошаллиниду!
Oh! Qui apportera de Sion la délivrance d'Israël? Quand l'Éternel ramènera les captifs de son peuple, Jacob sera dans l'allégresse, Israël sera dans la joie!