Зәбур 138

1 Давут язған күй: — Пүтүн қәлбим билән Саңа тәшәккүр ейтимән; Барлиқ илаһлар алдида Сени күйләймән.

Псалом Давидів. Буду славити Тебе всім серцем своїм, співатиму Тобі перед богами.

2 Пак-муқәддәслигиңниң ибадәтханисиға қарап баш уримән, Өзгәрмәс муһәббитиң һәм һәқиқәт-садақитиң үчүн намиңни тәбрикләймән; Чүнки Сән пүтүн нам-шөһритиңдинму бәкрәк, вәдәңдә туридиғиниңни улуқ қилғансән.

Поклонюся перед Храмом святині Твоєї і прославлю ім’я Твоє за милість Твою й істину, бо звеличив Ти понад усе ім’я Твоє й Слово Твоє.

3 Саңа нида қилған күнидә, маңа җавап бәргәнсән; Җенимға күч киргүзүп, мени риғбәтләндүргәнсән.

Того дня, коли я кликав Тебе, Ти відповів мені, розбудив у душі моїй силу.

4 Ағзиңдики сөзләрни аңлиғанда, и Пәрвәрдигар, Җаһандики барлиқ шаһлар Сени мәдһийиләйду;

Прославлять Тебе, Господи, усі царі земні, коли почують слова вуст Твоїх,

5 Улар Пәрвәрдигарниң йоллирида жүрүп нахша ейтиду, Чүнки улуқдур Пәрвәрдигарниң шан-шәриви.

і будуть оспівувати дороги Господні, бо велика слава Господа.

6 Чүнки Пәрвәрдигар алийдур; Бирақ У һали бошларға нәзәр салиду; Тәкәббуларни болса У жирақтин тонуп йетиду.

Хоч високо Господь, але бачить смиренного й гордого впізнає здалека.

7 Зулмәт-мушәққәтләр арисида маңған болсамму, Сән мени җанландурисән; Дүшмәнлиримниң ғәзивини тосушқа қолуңни узартисән, Оң қолуң мени қутқузиду.

Навіть якщо я йтиму серед скорботи, Ти оживиш мене, простягнеш руку Твою проти гніву ворогів моїх, і врятує мене правиця Твоя.

8 Пәрвәрдигар маңа тәвә ишларни пүткүзиду; Меһир-муһәббитиң, и Пәрвәрдигар, мәңгүлүктур; Өз қоллириң ясиғанни ташлап кәтмигәйсән!

Господь здійснить правосуддя для мене. Милість Твоя, Господи, повіки: не полишай того, що зробили руки Твої.