< Зәбур 137 >

1 Бабилдики дәрия-ериқлар бойида биз олтардуқ; Зионни әслигинимиздә, бәрһәқ жиға көтәрдуқ;
When we [had been taken to] Babylonia, [far from Jerusalem], we sat down by the rivers there, and we cried when we thought about [the temple on] Zion [Hill in Jerusalem].
2 Чилтаримизни арисидики сөгәтләргә есип қойдуқ.
On the willow trees [alongside the rivers] we hung our harps [because we did not want to play them any more because we were very sad].
3 Чүнки бизни сүргүн қилғанлар биздин нахша тәләп қилди; Бизни зарлатқучилар биздин тамашә тәләп қилип: — «Һәй, Зион нахшилиридин бирни бизгә ейтқина» — дейишти.
The [soldiers] who had captured us [and taken us to Babylonia] told us to sing [for them]; they told us to (entertain them/make them happy), saying, “Sing for us one of the songs [that you previously sang in] Jerusalem!”
4 Яқа жутта туруп Пәрвәрдигарниң нахшисини қандақму ейтайли?
But [we thought], “We [are sad because we have been punished by Yahweh and brought to this] foreign land, so we cannot [RHQ] sing songs about Yahweh while we are here!”
5 Әй Йерусалим, мән сени унтусам, Оң қолум [маһаритини] унтусун!
If I forget about Jerusalem [APO], Iet my right hand wither [with the result that I will be unable to play my harp]
6 Сени әслимисәм, — Йерусалимни әң чоң хурсәнлигимдин әвзәл көрмисәм — Тилим таңлайимға чаплишип қалсун!
Do not allow me to sing again [MTY], if I forget about Jerusalem, if I do not consider that Jerusalem causes me to be more joyful than anything else does.
7 И Пәрвәрдигар, Едом балилиридин һесап алғанда, Йерусалимниң бешиға чүшкән күнини ядиңға кәлтүргәйсән; Чүнки улар: «Уни йәр билән йәксан қилиңлар, Улиғичә йәр билән йәксан қилиңлар!» дейишти.
Yahweh, [punish] the people of the Edom people-group for what they did on the day that the army of Babylon captured Jerusalem. Do not forget that they said, “Tear down all the buildings! Destroy them completely! Leave only the foundations!”
8 И булиниш алдида турған Бабил қизи, Бизгә қилған қилмишлириңни өзүңгә қайтурғучи бәхитликтур!
And you people of Babylon, you will certainly be destroyed! Those who punish you in return for what you did to us will be happy;
9 Бовақлириңни елип ташқа атқучи киши бәхитликтур!
they will take your babies and completely smash them on the rocks.

< Зәбур 137 >