Зәбур 137

1 Бабилдики дәрия-ериқлар бойида биз олтардуқ; Зионни әслигинимиздә, бәрһәқ жиға көтәрдуқ;

By the rivers of Babylon, there we sat down. Yes, we wept, when we remembered Zion.

2 Чилтаримизни арисидики сөгәтләргә есип қойдуқ.

On the willows in its midst, we hung up our harps.

3 Чүнки бизни сүргүн қилғанлар биздин нахша тәләп қилди; Бизни зарлатқучилар биздин тамашә тәләп қилип: — «Һәй, Зион нахшилиридин бирни бизгә ейтқина» — дейишти.

For there, those who led us captive asked us for songs. Those who tormented us demanded songs of joy: "Sing us one of the songs of Zion."

4 Яқа жутта туруп Пәрвәрдигарниң нахшисини қандақму ейтайли?

How can we sing the LORD's song in a foreign land?

5 Әй Йерусалим, мән сени унтусам, Оң қолум [маһаритини] унтусун!

If I forget you, Jerusalem, let my right hand be forgotten.

6 Сени әслимисәм, — Йерусалимни әң чоң хурсәнлигимдин әвзәл көрмисәм — Тилим таңлайимға чаплишип қалсун!

Let my tongue stick to the roof of my mouth if I do not remember you; if I do not prefer Jerusalem above my chief joy.

7 И Пәрвәрдигар, Едом балилиридин һесап алғанда, Йерусалимниң бешиға чүшкән күнини ядиңға кәлтүргәйсән; Чүнки улар: «Уни йәр билән йәксан қилиңлар, Улиғичә йәр билән йәксан қилиңлар!» дейишти.

Remember, LORD, against the descendants of Edom, the day of Jerusalem; who said, "Raze it. Raze it even to its foundation."

8 И булиниш алдида турған Бабил қизи, Бизгә қилған қилмишлириңни өзүңгә қайтурғучи бәхитликтур!

Daughter of Babylon, doomed to destruction, he will be blessed who rewards you, as you have served us.

9 Бовақлириңни елип ташқа атқучи киши бәхитликтур!

Blessed shall he be who takes and dashes your little ones against the rock.