Зәбур 135

1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!

Halleluja! Loven HERRENS namn, loven det, i HERRENS tjänare,

2 Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!

I som stån i HERRENS hus, i gårdarna till vår Guds hus.

3 Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;

Loven HERREN, ty HERREN är god, lovsjungen hans namn, ty det är ljuvligt.

4 Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.

Se, HERREN har utvalt Jakob åt sig, Israel till sin egendom.

5 Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.

Ty jag vet att HERREN är stor, att vår Herre är förmer än alla gudar.

6 Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.

HERREN kan göra allt vad han vill, i himmelen och på jorden, i haven och i alla djup;

7 У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.

han som låter regnskyar stiga upp från jordens ända, han som låter ljungeldar komma med regn och för vinden ut ur dess förvaringsrum;

8 У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.

han som slog de förstfödda i Egypten, både människor och boskap;

9 У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.

han som sände tecken och under över dig, Egypten, över Farao och alla hans tjänare;

10 У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;

han som slog stora folk och dräpte mäktiga konungar:

11 Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.

Sihon, amoréernas konung, och Og, konungen i Basan, med alla Kanaans riken,

12 Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.

och gav deras land till arvedel, till arvedel åt sitt folk Israel.

13 Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.

HERRE, ditt namn varar evinnerligen, HERRE, din åminnelse från släkte till släkte.

14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.

Ty HERREN skaffar rätt åt sitt folk, och över sina tjänare förbarmar han sig.

15 Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.

Hedningarnas avgudar äro silver och guld, verk av människohänder.

16 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;

De hava mun och tala icke, de hava ögon och se icke,

17 Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.

de hava öron och lyssna icke till, och ingen ande är i deras mun.

18 Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.

De som hava gjort dem skola bliva dem lika, ja, alla som förtrösta på dem.

19 Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;

I av Israels hus, loven HERREN; I av Arons hus, loven HERREN;

20 Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!

I av Levis hus, loven HERREN; I som frukten HERREN, loven HERREN.

21 Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!

Lovad vare HERREN från Sion, han som bor i Jerusalem! Halleluja!