Зәбур 135
1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!
Halleluja. Lofver Herrans Namn; lofver, I Herrans tjenare;
2 Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!
I som stån i Herrans hus, uti vår Guds gårdar.
3 Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;
Lofver Herran, ty Herren är god; lofsjunger hans Namn, ty det är ljufligit.
4 Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.
Ty Herren hafver utvalt sig Jacob; Israel till sin egendom.
5 Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.
Ty jag vet, att Herren är stor; och vår Herre för alla gudar.
6 Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.
Allt det Herren vill, det gör han, i himmelen, på jordene, i hafvet, och i all djup;
7 У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.
Den der låter skyarna uppgå af jordenes ända; den der ljungelden gör, samt med regnet; den der vädret utu hemlig rum komma låter;
8 У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.
Den der förstfödingen slog uti Egypten, både af menniskor och af boskap;
9 У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.
Och lät sina tecken och under komma öfver dig, Egypti land, öfver Pharao och alla hans tjenare;
10 У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;
Den mång folk slog, och drap mägtiga Konungar:
11 Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.
Sihon, de Amoreers Konung, och Og, Konungen i Basan, och all Konungarike i Canaan;
12 Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.
Och gaf deras land till arfs, till arfs sino folke Israel.
13 Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.
Herre, ditt Namn varar i evighet; din åminnelse, Herre, varar förutan ända.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.
Ty Herren skall döma sitt folk, och vara sina tjenare nådelig.
15 Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.
De Hedningars gudar äro silfver och guld, med menniskors händer gjorde.
16 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;
De hafva mun, och tala intet; de hafva ögon, och se intet.
17 Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.
De hafva öron, och höra intet, och ingen ande är i deras mun.
18 Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.
De som sådana göra, äro lika så; alle de som hoppas på dem.
19 Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;
Israels hus lofve Herran; lofver Herran, I af Aarons hus.
20 Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
I af Levi hus, lofver Herran; I som frukten Herran, lofver Herran.
21 Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!
Lofvad vare Herren af Zion, den i Jerusalem bor. Halleluja.
