< Зәбур 135 >

1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!
Хвалите имя Господне, хвалите, раби Господа,
2 Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!
стоящии во храме Господни, во дворех дому Бога нашего.
3 Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;
Хвалите Господа, яко благ Господь: пойте имени Его, яко добро:
4 Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.
яко Иакова избра Себе Господь, Израиля в достояние Себе:
5 Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.
яко аз познах, яко велий Господь, и Господь наш над всеми боги:
6 Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.
вся, елика восхоте Господь, сотвори на небеси и на земли, в морях и во всех безднах.
7 У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.
Возводя облаки от последних земли, молнии в дождь сотвори, изводяй ветры от сокровищ Своих.
8 У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.
Иже порази первенцы Египетския от человека до скота:
9 У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.
посла знамения и чудеса посреде тебе, Египте, на фараона и на вся рабы его.
10 У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;
Иже порази языки многи и изби цари крепки:
11 Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.
Сиона царя Аморрейска и Ога царя Васанска, и вся царствия Ханаанска:
12 Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.
и даде землю их достояние, достояние Израилю людем Своим.
13 Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.
Господи, имя Твое в век, и память Твоя в род и род:
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.
яко судити имать Господь людем Своим, и о рабех Своих умолится.
15 Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.
Идоли язык сребро и злато, дела рук человеческих:
16 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;
уста имут, и не возглаголют: очи имут, и не узрят:
17 Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.
уши имут, и не услышат: ниже бо есть дух во устех их.
18 Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.
Подобни им да будут творящии я и вси надеющиися на ня.
19 Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;
Доме Израилев, благословите Господа: доме Ааронь, благословите Господа: доме Левиин, благословите Господа:
20 Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
боящиися Господа, благословите Господа.
21 Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!
Благословен Господь от Сиона, живый во Иерусалиме.

< Зәбур 135 >