< Зәбур 135 >

1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!
Aleluia! Louvai o nome do SENHOR; louvai [-o] vós, servos do SENHOR,
2 Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!
Que prestais serviço na Casa do SENHOR, nos pátios da Casa do nosso Deus.
3 Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;
Louvai ao SENHOR, porque o SENHOR é bom; cantai louvores ao seu nome, porque é agradável;
4 Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.
Porque o SENHOR escolheu para si a Jacó, a Israel como propriedade sua;
5 Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.
Porque eu sei que o SENHOR é grande, e nosso Senhor está acima de todos os deuses.
6 Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.
O SENHOR faz tudo o que quer, nos céus, na terra, nos mares, e [em] todos os abismos.
7 У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.
Ele faz as nuvens subirem desde os confins da terra, faz os relâmpagos com a chuva; ele produz os ventos de seus tesouros.
8 У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.
Ele feriu os primogênitos do Egito, desde os homens até os animais.
9 У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.
Ele enviou sinais e prodígios no meio de ti, Egito; contra Faraó, e contra todos os seus servos.
10 У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;
Ele feriu muitas nações, e matou reis poderosos:
11 Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.
Seom, rei dos amorreus, e Ogue, rei de Basã; e todos os reinos de Canaã.
12 Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.
E deu a terra deles como herança; como herança a Israel, seu povo.
13 Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.
Ó SENHOR, teu nome [dura] para sempre; [e] tua memória, SENHOR, de geração em geração.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.
Porque o SENHOR julgará a seu povo; e terá compaixão de seus servos.
15 Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.
Os ídolos das nações [são] prata e ouro; [são] obra de mãos humanas.
16 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;
Têm boca, mas não falam; têm olhos, mas não veem.
17 Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.
Têm ouvidos, mas não ouvem; não têm respiração em sua boca.
18 Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.
Tornem-se como eles os que os fazem, [e] todos os que confiam neles.
19 Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;
Casa de Israel, bendizei ao SENHOR! Casa de Arão, bendizei ao SENHOR!
20 Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Casa de Levi, bendizei ao SENHOR! Vós que temeis ao SENHOR, bendizei ao SENHOR.
21 Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!
Bendito seja o SENHOR desde Sião, ele que habita em Jerusalém. Aleluia!

< Зәбур 135 >