< Зәбур 135 >

1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!
Louvai ao Senhor. louvai o nome do Senhor; louvai-o, servos do Senhor.
2 Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!
Vós que assistis na casa do Senhor, nos átrios da casa do nosso Deus.
3 Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;
Louvai ao Senhor, porque o Senhor é bom: cantai louvores ao seu nome, porque é agradável.
4 Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.
Porque o Senhor escolheu para si a Jacob, e a Israel para seu próprio tesouro.
5 Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.
Porque eu conheço que o Senhor é grande e que o nosso Deus está acima de todos os deuses.
6 Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.
Tudo o que o Senhor quis fez, nos céus e na terra, nos mares e em todos os abismos.
7 У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.
Faz subir os vapores das extremidades da terra; faz os relâmpagos para a chuva; produz os ventos dos seus tesouros.
8 У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.
O que feriu os primogênitos do Egito, desde os homens até às bestas.
9 У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.
O que enviou sinais e prodígios no meio de ti, ó Egito, contra faraó e contra os seus servos.
10 У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;
O que feriu muitas nações, e matou poderosos reis;
11 Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.
A Sehon, rei dos amorreus, e a Og, rei de Basan, e a todos os reinos de Canaan.
12 Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.
E deu a sua terra em herança, em herança a Israel, seu povo.
13 Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.
O teu nome, ó Senhor, dura perpetuamente; e a tua memória, ó Senhor, de geração em geração.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.
Pois o Senhor julgará o seu povo, e se arrependerá com respeito aos seus servos.
15 Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.
Os ídolos das nações são prata e ouro, obra das mãos dos homens.
16 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;
Tem boca, mas não falam; tem olhos, e não veem.
17 Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.
Tem ouvidos, mas não ouvem, nem há respiro algum nas suas bocas.
18 Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.
Semelhantes a eles se tornem os que os fazem, e todos os que confiam neles.
19 Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;
Casa de Israel, bendizei ao Senhor; casa de Aarão bendizei ao Senhor.
20 Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Casa de Levi, bendizei ao Senhor: vós, os que temeis ao Senhor, louvai ao Senhor.
21 Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!
Bendito seja o Senhor desde Sião, que habita em Jerusalém. louvai ao Senhor.

< Зәбур 135 >