< Зәбур 135 >
1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!
Alleluia. Laudate nomen Domini, laudate servi Dominum:
2 Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!
Qui statis in domo Domini, in atriis domus Dei nostri.
3 Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;
Laudate Dominum, quia bonus Dominus: psallite nomini eius, quoniam suave.
4 Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.
Quoniam Iacob elegit sibi Dominus Israel in possessionem sibi.
5 Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.
Quia ego cognovi quod magnus est Dominus, et Deus noster prae omnibus diis.
6 Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.
Omnia quaecumque voluit, Dominus fecit in caelo, in terra, in mari, et in omnibus abyssis.
7 У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.
Educens nubes ab extremo terrae: fulgura in pluviam fecit. Qui producit ventos de thesauris suis:
8 У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.
qui percussit primogenita Aegypti ab homine usque ad pecus.
9 У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.
Et misit signa, et prodigia in medio tui Aegypte: in Pharaonem, et in omnes servos eius.
10 У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;
Qui percussit gentes multas: et occidit reges fortes:
11 Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.
Sehon regem Amorrhaeorum, et Og regem Basan, et omnia regna Chanaan.
12 Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.
Et dedit terram eorum hereditatem, hereditatem Israel populo suo.
13 Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.
Domine nomen tuum in aeternum: Domine memoriale tuum in generatione et generationem.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.
Quia iudicabit Dominus populum suum: et in servis suis deprecabitur.
15 Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.
Simulacra Gentium argentum, et aurum, opera manuum hominum.
16 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;
Os habent, et non loquentur: oculos habent, et non videbunt.
17 Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.
Aures habent, et non audient: neque enim est spiritus in ore ipsorum.
18 Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.
Similes illis fiant qui faciunt ea: et omnes, qui confidunt in eis.
19 Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;
Domus Israel benedicite Domino: domus Aaron benedicite Domino.
20 Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Domus Levi benedicite Domino: qui timetis Dominum, benedicite Domino.
21 Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!
Benedictus Dominus ex Sion, qui habitat in Ierusalem.