Зәбур 135
1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!
Alleluja. Laudate nomen Domini; laudate, servi, Dominum:
2 Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!
qui statis in domo Domini, in atriis domus Dei nostri.
3 Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;
Laudate Dominum, quia bonus Dominus; psallite nomini ejus, quoniam suave.
4 Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.
Quoniam Jacob elegit sibi Dominus; Israël in possessionem sibi.
5 Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.
Quia ego cognovi quod magnus est Dominus, et Deus noster præ omnibus diis.
6 Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.
Omnia quæcumque voluit Dominus fecit, in cælo, in terra, in mari et in omnibus abyssis.
7 У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.
Educens nubes ab extremo terræ, fulgura in pluviam fecit; qui producit ventos de thesauris suis.
8 У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.
Qui percussit primogenita Ægypti, ab homine usque ad pecus.
9 У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.
Et misit signa et prodigia in medio tui, Ægypte: in Pharaonem, et in omnes servos ejus.
10 У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;
Qui percussit gentes multas, et occidit reges fortes:
11 Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.
Sehon, regem Amorrhæorum, et Og, regem Basan, et omnia regna Chanaan:
12 Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.
et dedit terram eorum hæreditatem, hæreditatem Israël populo suo.
13 Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.
Domine, nomen tuum in æternum; Domine, memoriale tuum in generationem et generationem.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.
Quia judicabit Dominus populum suum, et in servis suis deprecabitur.
15 Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.
Simulacra gentium argentum et aurum, opera manuum hominum.
16 Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;
Os habent, et non loquentur; oculos habent, et non videbunt.
17 Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.
Aures habent, et non audient; neque enim est spiritus in ore ipsorum.
18 Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.
Similes illis fiant qui faciunt ea, et omnes qui confidunt in eis.
19 Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;
Domus Israël, benedicite Domino; domus Aaron, benedicite Domino.
20 Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Domus Levi, benedicite Domino; qui timetis Dominum, benedicite Domino.
21 Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!
Benedictus Dominus ex Sion, qui habitat in Jerusalem.
